یكی دیگر از جلوه‌های صبر و استقامت، استقامت در تبلیغ با رفتار و كردار است. خداوند در قرآن خطاب به پیامبر6 می‌فرماید:
﴿فَلذلك فَادعُ وَ استَقم كَما اُمرت... ﴾؛[1]
«ای رسول تو همه را به دین اسلام و كلمه توحید دعوت كن و چنانكه مأموری پایداری كن...».
دعوت و تبلیغ با رفتار و كردار بسی مشكل‌تر و سخت‌تر از دعوت با زبان و گفتار است. دعوت با رفتار مؤثرتر از دعوت به وسیله گفتار است. از همین روست كه استقامت و پایداری در دعوت با رفتار بسیار مشكل‌تر از استقامت و پایداری در دعوت به وسیله گفتار است. استقامت در تبلیغ با گفتار و كردار از سویی نشان دهنده این است تبلیغ كننده به مرام و سبك خود پای بند بوده و به هدف خویش ایمان دارد و ازسویی دیگر اثری كه در تبلیغ با كردار است در تبلیغ با گفتار نیست؛ چرا كه مردم آنچه را كه به چشم خویش می‌بینند زودتر و سریعتر می‌پذیرند.
امام علی7كه تمامی لحظات زندگی اش دعوت عملی و تبیلغ اسلام راستین با كردار و رفتار بود، در جنگ صفین پس از آن كه سپاهیانش آب را از لشكر معاویه گرفتنددر پاسخ یارانش كه از حضرت خواستند تا مانع برداشتن آب توسط سپاه معاویه شود فرمود: «نه مانع و حایل میان آنان و آب نشوید، و من آن كاری را كه جاهلان و نادانان كردند نمی‌كنم، ما كتاب خدا را برایشان عرضه خواهیم كرد و به هدایت دعوتشان خواهیم نمود اگر پذیرفتندكه به هدف خود رسیده ایم و گرنه زبانه تیز شمشیر ما را از این كارهای جاهلانه بی نیاز خواهد كرد»[2] و مانع از این شد كه یارانش آب را از یاران معاویه دریغ دارند و بدین سان با عمل خود اسلام راستین را تبلیغ نمود.
جنگ‌های امام هیچ یك با هدف پیروزی برای رسیدن به حكومت نبود بلكه جنگ انسانیت بود. از همین رو بود كه امام هدف عالی خود را با رفتار و كردار تبلیغ می‌كرد. آب دادن به سپاه تشنه دشمن، خود پیروزی بود؛ زیرا یكی از اصول اسلام و انسانیت به اجرا درآمده و راه حقیقت به همگان نشان داده شده بود.
به حقیقت علی7 شخصیتی است كه بر قله رفیع تاریخ نشسته و نظاره‌گر و گواه اعمال ماست. او وسیله تقرب به خدا و صراط مستقیم و دستاویز محكم و جان پیامبر6 است؛ شخصیتی كه عدالت به وجودش مفتخر است. انسانی متعالی، مظهر حق و كمال كه هیچ كس را توان هم پروازی با وی نبود. صبر و استقامت شاگرد مكتب او بودند. به راستی علی7 معجزه اسلام، مبین قرآن و احكام شریعت و جلوه تمام نمای یك فدایی جان بر كف در راه خدا بودكه تا لحظه شهادت با اسلام و برای اسلام زیست.[3]
[1]. سوره شوری، آیه 15.
[2]. زندگانی امیرالمؤمنین، رسولی محلاتی، ص 518.
[3]. مرکز فرهنگ و معارف قرآن.
