به رغم مشكل بودن صبر و تحمل در برابر ناملایمات، در تمام دوره‌های تاریخ به انسان‌های بسیار شكیبا و با استقامتی برمی خوریم كه حوادث تلخ بزرگ هم اراده شان را متزلزل نساخته است. این افراد به چند دلیل راه صبر در پیش می‌گیرند:

1. قوت نفس و اطمینان خاطر كه تا حدودی امری طبیعی است و در افراد مختلف فرق می‌كند اما قابل تقویت و تربیت می‌باشد.

2. امید رسیدن به درجات معنوی و توقع ثواب و عنایت الهی.

3. تسلیم در برابرخواسته‌های الهی و دل در گرو مهر یار نهادن. قرآن در توصیف این افراد می‌فرماید:

﴿ اولئك عَلَیهم صَلَوات من رَبّهم وَ رَحمَة و اولئك هُمُ المُهتدوُن﴾؛ 

«آن گروهند مخصوص به درود و الطاف الهی و رحمت خاص خداوند و آنها به حقیقت به سوی خدا هدایت یافتگانند.»[1]

[1]. سوره بقره، آیه 157.

به رغم مشكل بودن صبر و تحمل در برابر ناملایمات، در تمام دوره‌های تاریخ به انسان‌های بسیار شكیبا و با استقامتی برمی خوریم كه حوادث تلخ بزرگ هم اراده شان را متزلزل نساخته است. این افراد به چند دلیل راه صبر در پیش می‌گیرند:

1. قوت نفس و اطمینان خاطر كه تا حدودی امری طبیعی است و در افراد مختلف فرق می‌كند اما قابل تقویت و تربیت می‌باشد.

2. امید رسیدن به درجات معنوی و توقع ثواب و عنایت الهی.

3. تسلیم در برابرخواسته‌های الهی و دل در گرو مهر یار نهادن. قرآن در توصیف این افراد می‌فرماید:

﴿ اولئك عَلَیهم صَلَوات من رَبّهم وَ رَحمَة و اولئك هُمُ المُهتدوُن﴾؛ 

«آن گروهند مخصوص به درود و الطاف الهی و رحمت خاص خداوند و آنها به حقیقت به سوی خدا هدایت یافتگانند.»[1]

[1]. سوره بقره، آیه 157.