صبر و شکیبایی در برابر حوادث زندگی تنها جنبه اخلاقی ندارد، بلکه از نظر بهداشت و سلامت جسم نیز فوق العاده مؤثر است. افراد ناشکیبا عمری کوتاه و توأم با انواع بیماری‌ها و از جمله بیماری‌های قلبی و عصبی دارند، در حالی که صابران از عمری طولانی برخوردارند.

در پایان، داستان جالبی از بزرگمهر را که مناسب با موضوع است نقل می‌کنیم:

می‌گویند: انوشیروان، بزرگمهر را زندانی کرد. پس از چند روز، انوشیروان شخصی را فرستاد تا از حالش جویا شود. فرستاده انوشیروان او را خوشحال دید، علتش را جویا شد، بزرگمهر دلیلش را استفاده از معجون شش ماده‌‌ای دانست و گفت: این معجون مرا سرحال کرده است و آن‌ها عبارتند از:

1. توکل بر خدا،

2. بی تابی مشکلی را حل نمی‌کند،

3. صبر به کمک انسان می‌آید،

4. اگر صبر نکنم چه کنم؟

5. مشکلاتی بیش از مشکل من وجود دارد،

6. از یک ستون به ستون دیگر فرج است.[1]

[1]. سفینهٔ البحار، محدث قمی، انتشارات اسوه، ج 5، ص 25.