فخر رازی در ذیل آیه می‌نویسد: این آیه در حق ابوبکر نازل است.

آلوسی می‌گوید: آیه درباره ابوبکر نازل شده است.

نزول آیه ولایت درباره ابی بکر، اساساً به عنوان یك نظریه قابل طرح نیست؛ زیرا غالب مفسرین اهل سنت در حدّ اشاره هم متعرض آن نشده‌اند، تعداد اندكی هم كه متعرض آن گردیده‌اند، هیچ مدركی جز قول عكرمه ذكر نكرده‌اند به این دلیل:

اولا: روایت عكرمه مرسل است و روایت مرسل در برابر اجماع محدثان و مفسران اهل سنت كه شأن نزول آیه ولایت را در باره امیر مؤمنان7 می‌دانند، تاب مقاومت را ندارد.

ثانیاً: عكرمه از كسانی است كه در انكار فضائل اهل بیت: زبانزد عام و خاص و جزء خوارج بوده است. او تنها كسی است كه نزول آیه تطهیر را در حق اهل بیت: منكر شده و آن را مختص زنان پیامبر دانسته است؛ با این كه احدی از عالمان سنی در شمول آیه تطهیر در حق اهل بیت: تردید نكرده‌اند.

محمد بن جریر طبری می‌نویسد: عکرمه در بازار فریاد می‌زد که آیه تطهیر فقط درباره همسران پیامبر6 نازل شده است.

شمس الدین ذهبی می‌نویسد: عکرمه گفت:

هر كس می‌خواهد، من حاضرم مباهله كنم كه آیه تطهیر فقط در باره زنان رسول خدا6 نازل شده است.

همچنین به تصریح عالمان اهل سنت، عكرمه از كسانی است كه افكار خوارج را ترویج می‌كرده است و خود از فرقه اباضیه كه یكی از فرقه‌های خوارج است، به شمار می‌رود.

ابن حجر عسقلانی تصریح می‌كند كه عكرمه وقتی به مصر و از آن‌جا به مغرب رفت، مذهب خوارج را در مغرب ترویج می‌كرد.

و مزی نیز می‌نویسد: عکرمه از فرقه اباضیه است.

اباضیه، فرقه‌ای از فرقه‌های خوارج هستند كه هم اكنون در كشور یمن فعال هستند و فقه اباضیه در این كشور حكم‌فرما است.

از این گذشته، عكرمه كسی است كه در دروغ‌گویی نیز شهره عام و خاص است. مزی در تهذیب الكمال می‌نویسد:

عكرمه، بسیاردروغ‌گو بوده است كه صبح یك حدیث و شب بر خلاف آن را نقل می‌كرد.

بنابراین طبیعی است كه شخصی همانند او آیه‌ای را كه در حق امیر مؤمنان7 نازل شده است‌، درباره ابوبكر تفسیر كند.

بنابراین نتیجه می‌گیریم:

نزول آیه ولایت در باره امیر مؤمنان7 با تصریح عالمان اهل سنت، اجماعی است و روایات بسیاری نیز این مطلب را تأیید می‌كند.