در عظمت ركوع حقیقی همین بس كه قرآن مجید پس از خداوند، ولایت و سرپرستی بندگان را به عهده راكعان واقعی می‌داند. آنان‌كه ركوع را با تمام شرایط ظاهر و باطنش بجای آوردند. و حق عبادت حق را با تمام جهات و شؤون رعایت كردند. و آنان پس از پیامبر دوازده نفرند، كه اول آن‌ها علی7 و آخر آنان حضرت صاحب الامر7 است.
«إِنَّمَا وَلِیكُمُ اللهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ؛[1]
سرپرست و دوست شما فقط خدا و رسول اوست و مؤمنانی [مانند علی بن ابی‌طالب‌اند] كه همواره نماز را برپا می‌دارند و در حالی كه در ركوعند [به تهیدستان] زكات می‌دهند.»
[1]. مواعظ العددیه، 87، الباب الثانی.
