عمر به حضرت علی7 گفت: این توجیهات را کنار بگذار! من می‌روم قبر فاطمه‌ی زهرا3 را می‌شکافم و بر بدنش نماز می‌خوانم.

حضرت علی7 فرمود: به خداوند سوگند اگر به دنبال یک چنین منظوری بروی به آن نمی‌رسی تا اینکه چشمانت از کاسه سرت خارج شوند! زیرا من قبل از اینکه تو به این منظور برسی جز با شمشیر با تو معامله‌ای نخواهم کرد!

سپس بین حضرت امیر7 و عمر سخنانی درشت رد و بدل شد و علی7 تصمیم نبرد گرفت.

آنگاه گروهی از مهاجرین و انصار اجتماع نمودند و گفتند: به خداوند سوگند ما راضی نیستیم که این گونه سخنان درباره‌ی پسر عمو و برادر و وصی پیغمبر خدا گفته شود. نزدیک بود فتنه‌ای بپا شود، ولی پراکنده شدند.

و در کتاب علل الشرایع[1] و کافی از مفضل روایت شده است که گفت:

به امام جعفر صادق7 عرض کردم: فدایت شوم چه کسی فاطمه‌ی زهرا3 را غسل داد؟ فرمود: حضرت علی7. ولی من از سخن آن بزرگوار تعجب کردم. امام فرمود: گویا از سخن من شگفت‌زده شدی؟

گفتم: آری، فدای تو گردم. فرمود: تعجب منمای! زیرا چون حضرت فاطمه صدیقه بود غیر از شخص صدیق کسی دیگر نباید او را غسل دهد. آیا نمی‌دانی که حضرت مریم را غیر از عیسی7 کسی غسل نداد.

در قرب الاسناد[2] از امام باقر7 روایت شده که علی7 خودش فاطمه را غسل داد.

در علل الشرایع[3] از بطائنی روایت شده که گفت:

از حضرت امام جعفر صادق7 جویا شدم که: برای چه حضرت زهرا شبانه دفن شد و او را روز به خاک نسپردند؟

فرمود: به علت اینکه آن دو نفر مرد اعرابی- یعنی ابوبکر و عمر- به جنازه‌اش نماز نگزارند.

ترجمه: در علل الشرایع و امالی صدوق از عبدالرحمن همدانی روایت شده که وقتی علی7 فاطمه3 را دفن می‌کرد شب بود، پس بر فراز قبر آن حضرت ایستاد و این اشعار را قرائت کرد:

بــرای هـــر اجتماعـی جـدایی اســت              و آنچـه نمردنی است بسیار قلیل است.

از دست دادن من یکی بعد از دیگری را،

دلیل بر آن است که هیچ دوستی دوام نخواهد داشت و با مرگ از بین خواهد رفت.

آیا به زودی از یاد من می‌روی و محبت تو از یادم می‌رود،

و آیا بعد از تو کس دیگری پیدا می‌شود که جای تو را بگیرد؟

[1]. علل الشرایع، ج 1، ص 184.

[2]. قرب الاسناد، ص 88، شماره 294.

[3]. علل الشرایع، ج 1، ص 185.