خواننده محترم برای آشنایی با صفت صبر به برکت نام مقدس صابره7، ترجمه بخش صبر کتاب المحجهٔ البیضاء تألیف حکیم متأله فیض کاشانی تقدیم می‌گردد:

سپاس ویژه خداوندی است كه ستایش و سپاس سزاوار او و ردای كبریایی و صفات مجد و بزرگی مختصّ اوست. همان خدایی كه برگزیدگان اولیای خود را در خوشی و ناخوشی به نیروی صبر مؤید گردانیده، و به شكرگزاری در بلا و نعمت توانایی بخشیده است. و درود فراوان بر محمّد سرور پیامبران و بر خاندان او باد كه رهبر نیكوكاران پرهیزگارند و بر نیكان یاران او كه مهتر برگزیدگانند درودی كه پیوسته با دوام مقرون و از فنا و نقصان مصون باشد.

امّا بعد. همانا ایمان دو نیم است، نیمی صبر و نیم دیگر شكر. در این باره احادیثی وارد شده و آثار و اخبار بدان گواه است. و نیز صبر و شكر دو صفت از صفات باری تعالی و دو اسم از اسمای حسنای اوست چه خداوند خود را صبور و شكور خوانده است. از این رو ندانستن حقیقت صبر و شكر ندانستن حقیقت هر دو نیمه ایمان است، سپس موجب غفلت از دو صفت از اوصاف پروردگار رحمان می‌گردد و برای رسیدن به قرب الهی جز از طریق ایمان راهی نیست. چگونه ممكن است انسان در راه ایمان گام بردارد بی آن كه بداند ایمان از چه طریقی به دست می‌آید، و آن كه را باید به او ایمان‌ داشت بشناسد؟ سستی در شناخت صبر و شكر، سستی در شناخت خداوند و عجز از ادراك چیزی است كه ایمان به وسیله آن حاصل می‌شود. از این رو دو بخش مذكور نیازمند بیان و توضیح است و ما هر دو قسمت را به سبب ارتباطی كه با یكدیگر دارند شرح می‌دهیم.