در مسئله ركوع و راكعین در سوره مباركه آل عمران می‌خوانیم:

«یا مَرْیمُ اقْنُتِی لِرَبِّكِ وَاسْجُدِی وَارْكَعِی مَعَ الرَّاكِعِینَ؛[1]

ای مریم! فروتنانه برای پروردگارت به طاعت برخیز و سجده به جای آور و با ركوع كنندگان ركوع كن.»

مریم از خانواده‌ای معتبر و دارای سلامت ایمان و عمل بود، این زن با كرامت سال‌ها در معبد بزرگ شهر قدس در سایه تربیت زكریای پیامبر مدارج عالی روحی و تربیتی و بندگی را طی كرد.

قلب الهی او و روح پاك و نورانی وی و شدت اخلاص و عمل صالح وی، او را در گروه مقربان و مشمول عنایات خاصه حضرت حق فرمود.

عیسی مسیح بر اثر شدت پاكیش به او مرحمت شد و لیاقت شنیدن وحی الهی را از زبان ملائكه پیدا كرد، چنانچه ملائكه به او گفتند:

ای مریم فرمانبردار خدا باش و سجده برای حضرت حق بجای آر و با اهل ركوع و عبادت به ركوع و بندگی برای پروردگارت برخیز.

مریم از پی این فرمان در عبادت و اطاعت و ركوع و سجود و عبادت شدت بیشتری به خود گرفت و راه حضرت دوست را آن چنان عاشقانه طی كرد كه مشرف به خطاب‌های دیگری در زمینه پیدا كردن ارزش بیشتر و عظمت بالاتر از جانب حضرت حق شد.

آری، ارزش‌های واقعی پیش خداست و هر كس بخواهد، باید از طریق عبادت و فرمانبرداری از حضرت دوست، به كسب آن ارزش‌ها برخیزد.

[1]. سوره آل عمران، آیه 43.