حال بر فرض درستی این نظریه، باید ثابت شود که آی 55 آیه ولایت نیز همراه با آن آیه و در شأن عبادهٔ بن صامت نازل شده است در حالی كه این مسأله قابل اثبات نیست.
زیرا در این که آیه 51 مائده همراه با آیات پس از آن نازل شده باشد، اختلاف عمیقی میان مفسرین وجود دارد که فشرده آن چنین است:
1. آیه 51 درباره عبادهٔ بن صامت و داستان او نازل شده است. فخر رازی می‌گوید: روایت شده وقتی عبادهٔ بن صامت از یهود بیزاری جست، اما عبدالله بن أبی بر یهودی بودنش باقی ماند این آیه نازل شد.
2. طبری، دراین باره چند قول را نقل می‌كند:
الف: قول اول این است كه این آیه درباره عبادهٔ بن صامت و عبدالله بن أبی نازل شده است. طبری روایتی را از عطیه بن سعید نقل می‌كند مطابق این روایت آیه 51 و 52 یکجا درباره عباده و عبدالله ابن أبی نازل شده است.
«ابن ادریس می‌گفت: پدرم از عطیه شنیده است كه عبادهٔ بن صامت خدمت رسول خدا6 آمد گفت ای رسول خدا6 برای من از یهود تعداد زیادی موالی است من به خدا و رسولش از ولایت یهود بیزاری می‌جویم، عبدالله بن أبی گفت: من از قدرت آنها می‌ترسم از ولایت یهود بیزاری نمی‌جویم، ... خداوند آیه را «یا أیها الذین آمنوا لا تتخذوا الیهود» نازل نمود...»
ب: قول دوم این است كه آیه 51 تا 67 (والله یعصمک من النّاس…) در عباده و عبدالله ابن أبی نازل گشته است.
علاوه بر این روایات متعارض وجود دارد كه شأن نزول آیه را در باره عبدالله ابن سلام می‌دانند.
واحدی در این باره می‌نویسد:
این آیه درباره فردی از یهود که اسلام آورده و یهود او را ترك نموده‌اند نازل شده است؛ عبد الله بن سلام گفت: ای رسول خدا6 به درستی قوم من مرا ترك نموده‌اند، تعهد نموده‌اند كه با من ارتباط نداشته باشند، پس این آیه نازل شد آن گاه گفت: راضی هستم به خدا و رسول و مومنین.
فخر رازی روایاتی را نقل می‌كند، كه آیه ولایت در باره عبد الله ابن سلام نازل شده ودر این باره می‌نویسد:
روایت گردیده است كه عبدالله ابن سلام گفت: ای رسول خدا6 قوم من مرا ترك نموده وتعهد نموده‌اند كه با من نشست نداشته باشند و توان رفت و آمد با اصحاب تورا به خاطر دوری منزل نداشته باشم پس این آیه نازل شد.
