در کتاب کافی[1] آمده است که ابوعبیده گفته:

یکی از شیعیان از حضرت امام جعفر صادق7 راجع به جفر جویا شد حضرت صادق فرمود: جفر پوست گاوی است که مملو از علم است. گفت: معنی جامعه چیست؟ فرمود: جامعه صحیفه‌ای است که طول آن هفتاد ذراع است و به پهنای یک پوست و به ضخامت یک طناب خیلی ضخیم است. در آن صحیفه آنچه را که مردم احتیاج داشته باشند موجود و مرقوم است. هیچ قضیه و مطلبی نیست که در آن نباشد حتی دیه و جریمه‌ی خراشیدگی در آن نوشته شده است.

راوی جویا شد: مصحف فاطمه3 چیست؟

امام صادق7 پس از سکوتی طولانی فرمود: شما درباره‌ی آنچه بدان احتیاج دارید و یا ندارید، سؤال و جستجو می‌کنید؟!

حضرت فاطمه3 مدت هفتاد و پنج روز بعد از رحلت پدر بزرگوارش زنده و به علت از دست دادن پدر خویش دچار غم و اندوه شدیدی بود. جبرئیل نزد آن بانوی معظم می‌آمد و به وی تسلیت می‌گفت و خاطر او را آرام می‌کرد، وی را از مقام و مکان پدر بزرگوارش آگاه می‌نمود. و آن حضرت را از مصایبی که بعدا فرزندانش بدانها دچار می‌شوند، مطلع می‌کرد و حضرت علی بن ابی‌طالب7 آن مطالب را می‌نوشت و این مصحف فاطمه است.[2]

و در کتاب کافی از امام علی7 روایت شده است که گفت:[3]

آن کودکانی که از شما سقط می‌شوند و نامی بر آنان نمی‌گذارید روز قیامت که شما را ملاقات می‌کنند خواهند گفت: چرا نام ما را تعیین نکردید، در صورتی که رسول خدا6 کودک حضرت فاطمه را قبل از اینکه متولد شود محسن نامید؟!

و در کتاب کافی از هشام بن سالم روایت شده که گفته:[4]

از حضرت امام جعفر صادق7 شنیدم می‌فرمود: حضرت فاطمه بعد از حضرت محمد6 مدت هفتاد و پنج روز زنده بود و کسی در این مدت وی را خندان و خوشحال ندید! در هر هفته‌ای دو مرتبه که روزهای دوشنبه و پنج‌شنبه بود کنار قبر شهیدان می‌آمد و می‌فرمود: پیامبر خدا در اینجا بود و مشرکین در آنجا بودند.

[1]. کافی، ج 1، ص 241.

[2] . کافی، ج 1، ص 241.

[3]. کافی، ج 6، ص 18.

[4]. کافی، ج 3، ص 228.