و چون وقت نماز آید، بدان که این وقتی است که خداوند برای تو قرار داده تا در آن به خدمت او بایستی، و تأمل کن که در پیشگاه او و برای نیل به طاعت او ایستاده ای، و باید در دل تو سرور و نشاط پدید آید، و بر رخسار تو بهجت و خرمی ظاهر گردد، زیرا نماز سبب قرب تو و وسیله رستگاری و دستیابی
به خیر توست.

پس با طهارت و پاکیزگی آماده شو، و جامه در خور مناجات در بر کن، چنانکه وقتی پیش پادشاهی از پادشاهان دنیا می‌‌روی مهیا می‌‌شوی، و با آرامش و وقار و بیم و امید با او دیدار کن، و عظمت و جلال خدا و قدرت و کمال نامتناهی او را به یاد آر، و نقصان قدر و مرتبه خویش و بی‌قابلیتی خود را برای ایستادن به خدمت او و کوتاهی در ادای وظایف طاعت او را متذکر شو.