خاصیت دیگر ایمان تسلط کامل بر نفس است. نباید چنین تصور کرد که مسئله‌‌ی تسلط بر نفس یک مفهوم مذهبی است و فرع بر مذهب است، اگر مذهب نبود تسلط بر نفس هم لازم نیست. این تصور باطل است. تسلط بر نفس مثل مفاهیم اخلاقی از قبیل استقامت و عدالت است که فرضاً کسی به مذهب معتقد نباشد نمی‌‌تواند منکر آنها بشود. اینها فرع بر دین و مذهب نمی‌‌باشند و مذهب اینها را به وجود نیاورده، بلکه مذهب اجرای اینها را بهتر تأمین کرده است.

یکی از صحنه‌‌ها و میدان‌های نبرد در زندگی که برای بشر فرض است تسلط خود را بر آنجا مستقر کند، صحنه و میدان وجود خودش است.

حدیث معروف رسول اکرم6[1] از همین معنی حکایت می‌‌کند، ولی چیزی که قادر است انسان را بر طبیعت خود مسلط کند و آن را رام کند دین و ایمان است. به قول مولوی در شرح همان حدیث نبوی: