یکی از روش‏های مفید در تبلیغ روش مقایسه کردن بین حق و باطل است که قرآن نیز در مواردی از این شیوه استفاده نموده است. به بعضی از آنها اشاره می‏شود:

1- مقایسه بین قدرت خدای یگانه و بت‏های ناتوان در آفریدن و زنده کردن مردگان پس از مرگ:

«(ای رسول) بگو که آیا هیچ یک از بتان و خدایان باطل شما توانایی دارد که خلق را بیافریند، آنگاه همه را به سوی خود برگرداند؟ بگو تنها خداست که خلق را می‏آفریند و سپس او را (به سوی خود) باز می‏گرداند. »[1]

2- مقایسه بین یگانگی خدا و تعدّد خدایان دروغین:

«آیا خدایان پراکنده بی‌حقیقت بهتر (و در نظام آفرینش مؤثرترند) یا خدای یکتای قاهر؟»[2]

3- مقایسه بین هدایت خدای متعال به حق و گمراه کنندگی غیر خدا:

«(ای رسول) بگو آیا هیچ یک از شریکان شما مشرکان می‏تواند کسی را به راه راست هدایت کند؟ بگو تنها خداست که خلق را به راه راست هدایت می‏کند آیا کسی که خلق را به راه راست هدایت می‏کند برای پیروی سزاوارتر است یا کسی که هدایت نمی‏کند، مگر اینکه خودش هدایت شده باشد.»[3]

4- مقایسه بین مالی که به عنوان ربا و مالی که به عنوان زکات داده
می‏شود:

«و آن سودی که شما به عنوان ربا (یا هدیه) دادید تا بر اموال مردم ربا خوار بیفزاید نزد خداوند هرگز زیاد نمی‏شود و آن زکاتی که (بدون ریا) از روی شوق و اخلاص به فقیران دادید ثوابش چندین برابر می‏شود. و همین زکات دهندگان هستند که بر دارایی خود می‏افزایند. » (سوره روم، آیه 39)

5- مقایسه بین تاریکی‏ها و نور و مقام کافر و مؤمن: «و هرگز (کافر تاریک دل) کور و (مؤمن روشن روان) بینا یکسان نیستند و هیچ ظلمتی با نور مساوی نخواهد بود و هرگز آفتاب و سایه هم رتبه نباشند.»[4]

آری زندگانی با علم و ایمان هرگز با مردگان جهل و عصیان برابر نیستند: مبلغ با مقایسه بین امتیازات پیروی از خدا و بدبختی‏های ناشی از گمراهی می‏تواند مردم را به راه راست هدایت کند.[5]