تفکر کن: ای مفضّل در تدبير حکيم قدير در رسيدن غذا به جميع بدن، به درستی که اول غذا وارد معده می‌شود و معده آن را طبخ می‏دهد، هضم می‏کند و خالص آن را به جگر می‏فرستد در عروق باريکی چند که در ميان معده و جگر هستند، و اين عروق مانند صافی‌اند برای غذا که نرسد از ثقل غذا چيزی به جگر که باعث جراحت آن گردد زيرا که جگر نازک است و تاب غذای خشن و غليظ را ندارد.

پس جگر صافی غذا را قبول می‏کند و در آن‌ها به لطف تدبير حکيم خبير تبدیل به خون و بلغم و صفرا و سودا می‌شود و از جگر راه‌ها و مجاری به سوی ساير بدن هست که خون از آن مجاری و عروق به ساير بدن می‏رسد مانند مجاری که در زمين برای آب مهيّا کنند تا به همه زمين جاری گردد و آنچه خبائث و زيادتی‏هاست جاری می‌شود به سوی ظرفی که برای آن‌ها خلق شده است و آنچه از صفرا است به سوی زهره‏[1] می‌‌رود و سودا به سوی سپرز می‏رود، و رطوبت‏ها به سوی مثانه جاری می‏شود.

پس تأمل کن حکمت تدبير حق تعالی را در ترکيب بدن و گذاشتن هر يک از اعضاء در جای خود و مهيّا کردن ظرف‌ها در آن برای فضول اغذيه و اخلاط تا آن که اين زيادتی‏ها و کثافت‌ها در بدن پهن نشوند که مورث فساد بدن و دردها شوند.[2]

پس صاحب برکت و نعمت است خداوندی که نيکو کرده است تقدير را و محکم گردانيده است تدبير را و او را است حمد و ستايش چنانچه اهل و مستحق آن است.

[1] . کيسه صفرا.

[2] . اگر صفرا داخل خون شود توليد بيماری يرقان (زردی) می‏کند و چنانچه بول از جريان طبيعی خود باز ماند بدن مسموم و آدمی هلاک می‌گردد.