برای اخلاص آثاری مترتب است از آن جمله:
1 . نداشتن ترس و اندوه در قیامت:
کسیکه روی خود را تسلیم خدا کند و نیکوکار باشد، پاداش او نزد پروردگارش ثابت است، نه ترسی بر آنها است و نه غمگین میشوند: ﴿بَلىٰ مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّـهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَ لٰا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ﴾. (بقره /2، 112) آیه262 بقره نیز همین اثر را برای انفاق در راه خدا یادآور میشود: ﴿الَّذينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ في سَبيلِ اللَّـهِ ... لٰا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لٰا هُمْ يَحْزَنُونَ﴾.
2 . پاداش چند برابر:
کسانیکه اموال خود را در راه خدا انفاق میکنند، همانند بذری است که هفت خوشه برویاند و در هر خوشه صد دانه باشد و خداوند برای هر کسی که بخواهد، فزونی میدهد و خداوند، گشایشگرِ دانا است: ﴿مَثَلُ الَّذينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ في سَبيلِ اللَّـهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ في كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللَّـهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ وَ اللَّـهُ واسِعٌ عَليمٌ ﴾[1].
طبق آیه یاد شده، انفاق در راه خدا تا 700 برابر و یا برای برخی به مقتضای حکمت و رحمت واسعه الهی بیشتر خواهد شد. گر چه انفاق در راه خدا در این آیه، به انفاق در جهاد اشاره دارد، ولی این اثر برای همه انفاقهایی که در راه خدا انجام میگیرد خواهد بود.[2]
آیه 39 روم / 30 نیز به مضاعف شدن زکاتی که با انگیزه الهی پرداخت شود، اشاره دارد: ﴿وَ ما آتَيْتُمْ مِنْ زَكاةٍ تُريدُونَ وَجْهَ اللَّـهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ﴾.
3 . فلاح و رستگاری:
آنان که طالب رضای الهی هستند، (حقوق مالی خویش را میپردازند) رستگارانند: ﴿... ذٰلِكَ خَيْرٌ لِلَّذينَ يُريدُونَ وَجْهَ اللَّـهِ وَ أُوٰلئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ﴾. (روم/30، 38)
4 . آرامش خاطر:
مخلَصین و ویژگیهای آنان:
مخلَصین کسانی هستند که خداوند تعالی، آنان را برای خود خالص کرده است:
مخلَصین از دیدگاه قرآن دارای ویژگیهای گوناگونی هستند:
1 . نجات از نابودی دنیایی و عذاب آخرتی: که در سوره مبارکه صافات آیات 73 و 74 به آن اشاره شده است.
2 . عصمت: که سوره مبارکه یوسف آیه 127 و 128 بیانگر آن است.
3 . ایمنی از اغوای ابلیس: که در سوره مبارکه «ص» آیه 82 و 83 به آن اشاره شده است.
4 . ستایش شایسته: که در سوره صافات آیه 159 و 160 توصیف آن آمده است.
5 . برخورداری از رزق معلوم: این ویژگی هم در سوره مبارکه صافات آیات 39 تا 41 بیان شده است.[3]
[1] . بقره /2، 261 .
[2] . مجمعالبیان، ج 2، ص 646؛ المیزان، ج 2، ص 385.
[3] . منبع: دائرة المعارف قرآن کریم جلد 2 با مقداری تصرّف.