قلب از دیدگاه قرآن یک ابزار شناخت نیز به حساب میآید. اساساً مخاطب بخش عمدهای از پیام قرآن دل انسان است، پیامی که تنها گوش دل قادر به شنیدن آن است و هیچ گوش دیگری را یارای شنیدن آن نیست. از این رو قرآن تأکید زیادی در حفظ و نگهداری و تکامل این ابزار دارد. در قرآن به کرّات به مسائلی از قبیل تزکیه نفس و روشنایی قلب و صفای دل برمیخوریم مانند:
رستگار شد کسی که قلب خود را از آلودگیها پاک نگه داشت..[1]
سخن اینها را نخوان که کارهای ناشایست اینان بر روی قلبهایشان تیرگیها و زنگارها قرار داده است..[2]
و درباره روشنایی قلب میگوید:
اگر راه تقوا و پاکی را پیش گیرید خدا نور روشنایی در قلب شما قرار میدهد..[3]
و یا در آیهای دیگر:
کسانی که در راه ما با خلوص نیت کوشش کنند ما راه خود را بر روی آنها باز میکنیم..[4]
متقابلًا از اینکه کارهای ناشایست انسان روح او را تیره و کدر میکند و کششها و گرایشهای پاک را از انسان میگیرد، به کرّات در قرآن سخن رفته است. از زبان مؤمنین میگوید:
پروردگارا! دلهای ما را بعد از آنکه نور هدایت تاباندی گمراه مکن.[5]
و یا در وصف بدکاران:
چنین نیست بلکه ظلمت ظلم و بدکاریهایشان بر دلهای آنها غلبه کرد.
چون از حق روی گردانیدند خدا هم دلهایشان را از اقبال به حق بگردانید.[6]
و یا از قفل زده شدن و مهر خوردن بر دلها و قسی شدن قلبها سخن میگوید:
بر دلهایشان پرده نهادهایم که فهم نتوانند کرد.[7] و[8]
اینچنین خداوند دلهای کافران را مهر خواهد کرد.[9]
پس دلهایشان زنگ قساوت گرفت و بسیار فاسق و نابکار شدند.[10]
همه این تأکیدها نشان میدهد که قرآن یک جوّ روحی و معنوی عالی برای انسان قائل است و لازم میداند که هر فردی این جوّ را پاک و سالم نگاه دارد. به علاوه از آنجا که در یک جوّ اجتماعی ناسالم تلاش فرد برای پاک ماندن اغلب عقیم و ناموفق خواهد بود، قرآن تأکید میکند که انسانها تمام تلاش خود را برای تصفیه و تزکیه محیط اجتماعی خود به کار برند. قرآن صریحاً عنوان میکند که آن عشقها و ایمانها و بینشها و گرایشهای متعالی و آن اثرگذاشتنهای قرآن و پندپذیری از آن و... همه بستگی به این دارد که انسان و جامعه انسانی از رذالتها و دنائتها و هواپرستیها و شهوترانیها دور بماند.
[1] . ﴿قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها﴾ سوره شمس، آیه 9.
[2] . ﴿كَلاَّ بَلْ رانَ عَلى قُلُوبِهِمْ ما كانُوا يَكْسِبُونَ﴾ سوره مطفّفین، آیه 14.
[3] . ﴿إِنْ تَتَّقُوا اللَّـهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقاناً﴾ سوره انفال، آیه 29.
[4] . ﴿وَ الَّذینَ جاهَدوا فینا لَنَهْدِینَّهُمْ سُبُلَنا﴾ سوره عنکبوت، آیه 69.
[5] . سوره آلعمران، آیه 8.
[6] . سوره صف، آیه 5.
[7] . سوره بقره، آیه 7 خداوند بر دلهایشان مُهر کرد و بر گوش و چشمشان پردهای است.
[8] . سوره انعام، آیه 25.
[9] . سوره اعراف، آیه 101.
[10] . سوره حدید، آیه 16.