خداوند در آیات چندی به مسأله تقوا در حوزه اقتصادی می‌پردازد و از مردم می‌‌خواهد تا از کم فروشی اجتناب کنند، زیرا کم فروشی موجب می‌شود تا امنیت اقتصادی در مبادله از دست رود و جامعه از رشد اقتصادی و شکوفایی تمدنی باز ماند.[1]

تأکید بر تقوای الهی در حوزه اقتصادی از آن رو صورت می‌گیرد که انسان، با تقوای الهی نه تنها می‌‌تواند به بهره مندی بهتر از امکانات و نعمت‌ها دست یابد، بلکه تقوای الهی در حوزه اقتصادی، موجب می‌شود تا شخص و جامعه از روزی‌‌های پیش بینی نشده و امکانات برتر و فوق‌العاده‌ای بهره‌مند شوند.[2]

تقوا عامل مهم در شکوفایی امر تعاون و همکاری میان مردم جامعه[3] و تقسیم انفال[4] و دیگر امکانات و توانمندی‌‌های جامعه و اصلاح امور جامعه[5] می‌شود و بدین ترتیب رشد اقتصادی و تمدنی می‌‌تواند در جامعه سالم و متقی تحقق یابد؛ زیرا همدلی ایمانی و همکاری میان مؤمنان و تقسیم درست ثروت و امکانات، شرایطی را فراهم می‌آورد که جامعه بتواند درست؛ تولید و توزیع و مصرف کند و همگان در شرایط مساوی به سوی کمال حرکت کنند.

خداوند در آیه 109 توبه تبیین می‌‌‌کند که چگونه مراعات تقوا می‌‌‌تواند موجب پی‌ریزی و تأسیس موسسات دینی که مردم را به سوی کمال هدایت می‌‌‌کند، شود. هر چند که آیه در ارتباط با مسأله مسجد و بناهای دینی است ولی می‌توان با توجه به معیار این که مراد از آن بناهایی است که شرایط بهبود بخشی انسان و دست یابی به کمال را در وی فراهم می‌آورد، می‌توان گفت؛ که تقوا عامل مهمی در پی ریزی هر بنای با شکوه تمدنی و کمالی در هر جامعه‌ای است. این بنا می‌‌‌تواند بنای فرهنگی یا دینی و یا بنای ساختار نظام سیاسی و اجتماعی و یا اقتصادی باشد. چنان که امام خمینی;، با تقوای الهی بنای عظیم و مستحکم انقلاب اسلامی را گذاشت و مردم را از برکات آن بهره مند ساخت.

[1] . سوره شعراء، آیه 179 تا 183.

[2] . سوره طلاق، آیه 2 و 3.

[3] . سوره مائده، آیه 2.

[4] . سوره انفال، آیه 1.

[5] . سوره حجرات، آیه 10.