فقها بر اساس متون دینی فتوا می‌‌دهند، اگر شخص برای انجام نذر به رنج و مشقت بیافتد (ضمن آنکه خداوند متعال هم به انجام آن نذر دستور نداده باشد) آن نذر کراهت دارد.

چه بسیار انسان‌هایی را دیده‌ایم که در ورطه‌ی نذر یا سوگندی گرفتار می‌‌شوند که از انجام آن عاجزند و نمی­دانند چگونه از آن خارج شوند. بنابراین کراهت این نوع نذرها توسط ائمه: در دین ما وارد شده است.

همانگونه که امام صادق می‌‌فرمایند:

«من کراهت دارم از اینکه مرد برای خودش، فعل سختی را واجب کند.»[1]

و چه بسیارند افرادی که بعد از رسیدن به مراد و هدفشان، از به انجام رساندن نذر خود کناره گیری کنند یعنی در انجام آن کوتاهی کنند و طفره روند، تا اینکه به تضییع و تباهی آن منجر شود و البته خداوند متعال در اینگونه موارد بسیار سخت‌گیر است.

[1] . نقل از سایت تبیان.