همان طوری که سابقا هم اشاره کردیم مراد از «رسالت»، و یا به قرائت‌های دیگر «رسالات»، مجموع وظایفی است که رسول اللَّه6 به دوش گرفته بود. و نیز سابقا گفتیم که از لحن آیه اهمیت و عظمت این حکمی که به آن اشاره کرده استفاده می‌شود، و فهمیده می‌شود؛ که حکم مذکور حکمی است که اگر تبلیغ نشود مثل این است که هیچ چیز از رسالتی را که به عهده گرفته است تبلیغ نکرده باشد. بنا بر این می‌توان گفت گر چه کلام صورت تهدید دارد لیکن در حقیقت در صدد بیان اهمیت مطلب است، و می‌خواهد بفهماند مطلب اینقدر مهم است که اگر در حق آن کوتاهی شود، حقِّ چیزی از اجزای دین رعایت و ادا نشده است.

پس جمله ﴿وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ﴾ جمله شرطیه‌‌ای است که شکل و سیاقش برای بیان اهمیت و تاثیر شرط است.

در واقع، اعلام اهمیت این حکم است به آن جناب و به سایر مردم و اینکه رسول اللَّه در تبلیغ آن هیچ جرمی و گناهی ندارد، و مردم حق هیچگونه اعتراض به او ندارند.