فخر رازی صاحب تفسیر بزرگ و معروف فخر رازی، در تفسیر آیه‏ی شریفه‏ی «کوثر»، وجوه متعددی را نقل کرده است. یکی از این وجوه آن است که مراد و هدف از «کوثر»، فرزندان پیامبر اسلام باشد.

وی می‌گوید: شأن نزول این آیه، در رد تعییر و شماتت دشمنان پیامبر اسلام بود. که می‏گفتند پیامبر «أبتر» (یعنی بدون فرزند و بی‏دنباله و مقطوع‏النسل) است. و هدف از این آیه آن است که خداوند متعال آن چنان نسل پربرکت بر آن حضرت عنایت می‌کند که با گذشت زمان و سپری شدن ایام و اعصار، همچنان باقی می‏ماند. نگاه کن که چه تعداد از خاندان اهل‏بیت، کشته شده‏اند، ولی باز جهان پر است از اولاد و فرزندان خاندان رسالت. ولی از بنی‏امیه با آن همه کثرت تعداد و نفرات، اکنون هیچ فردی که قابل اعتنا و اهمیت و توجه باشد وجود ندارد. ولی بر آنان (فرزندان و اعقاب رسول خدا) نگاه کن: شخصیت‌هایی از علما و دانشمندان بزرگ مانند باقر، صادق، کاظم، رضا.. . و امثال آنان، از خاندان رسالت، باقی مانده است».[1]

[1] . تفسیر فخر رازی، ج 32، ص 144 چاپ مطیعه بهیه مصر.