علاوه بر روایات زیادی که از طرق اهل سنّت و شیعه دلالت بر طهارت و پاکی فاطمه زهرا3 دارد، آیه «تطهیر»[1] محکم‌ترین دلیل بر این معنا است.

در مورد آیه تطهیر سه نظر وجود دارد:

یک ـ مراد، همسران پیامبر و فاطمه، علی، حسن و حسین: هستند.

این نظر را فخر رازی در تفسیر خود ابراز کرده است.[2]

دو ـ نظر عَکْرمه، مبنی بر اختصاص آیه به همسران پیامبر6.

طبری در تفسیرش نقل کرده است:

«کان عکرمه ینادی فی السّوق: «أَنَّما يُريدُ اللَّـهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً» قال: نزلت فی نساء النّبیّ خاصّة».[3]

این نظر هم قابل قبول نیست؛ زیرا:

اوّلاً: عکرمه، مورد اعتماد فریقین نیست و آنچه گفته، برداشتِ شخصی اوست؛ نه روایت از رسول خدا6.

ثانیاً: بر فرض اینکه روایت هم باشد، توان معارضه با روایات متظافره‌ای را که از طرق شیعه و سنّی نقل شده، ندارد. در این خصوص روایاتی که از طریق اهل سنّت نقل شده، از روایاتی که از طریق شیعه نقل شده، بیشتر است.[4]

سه ـ اختصاص آیه تطهیر به آل عبا

جمهور مفسّران سنّی و شیعه و علمای فریقین عقیده دارند که آیه تطهیر اختصاص به آل عبا دارد. واژه «آل عبا»، یا «کساء» نیز از روایات گرفته شده است و مراد از آن، فاطمه زهرا، پدرش، همسرش و دو فرزندش حسن و حسین: هستند.

طبری شانزده حدیث در ذیل آیه، ذکر می‌کند که دلالت بر همین معنا دارند. در برخی از آنها تصریح شده که همسران پیامبر6 از جمله آنان نیستند.

آری مستفاد از همه این روایات، این است که محور اهل بیت: و مظهر پاکی و عصمت از گناه، فاطمه، همسر و اولاد آن بزرگوار هستند و به همین خاطر است که پیامبر6 در جریان مباهله، فقط این پنج نفر را برای مباهله به همراه خود می‌‌برد و احدی از اصحاب یا همسران خود را در این میدانِ امتحان که فقط پاکی و صداقت کارساز است همراه نمی‌‌کند.

[1] . سوره احزاب، آیه 33.

[2] . تفسیر طبری، ج 10، ص 298.

[3] . تفسیر طبری، ج 10، ص 298.

[4] . ر. ک: تفسیر المیزان، ج 16، ص 311.