پس از جدال‌های لفظی و مشاجره، ابوبکر با پنج رای به عنوان ‏خلیفه رسول الله انتخاب شد. اجتماع ‏کنندگان هنوز پراکنده نشده ‏بودند که عده‏ای سواره و پیاده در شهر خود نمایی کردند. قبیله ‏بنی اسلم که وابسته مهاجران بودند، وارد مدینه شدند، به آن سان‏ که کوچه‏ها را پر کردند و با ابوبکر بیعت نمودند.[1]

شیخ مفید به روایت از ابومخنف آورده است؛ که بنی اسلم برای تهیه خواربار به مدینه آمده بودند. به آنان گفته شد: اگر به ما یاری ‏دهید که برای جانشین پیامبر6 بیعت ‏ستانیم، به شما خواربار می‏دهیم. پس بنی اسلم به امید دریافت ‏خواربار به یاری‏ برخاستند، تا آنجا که هر کس را که از بیعت ‏خود داری می‌کرد با ضرب و زور بدین کار مجبور می‌ساختند.[2] بی‌‏سبب نبود که عمرمی‏گفت: من تا بنی اسلم نیامده بودند به پیروزی اطمینان‏ نیافتم.[3]

[1] . تاریخ طبری، ج 3، ص 205.

[2] . الجمل، شیخ مفید، ص 59؛ لامنس با استناد بر مطالب تاریخ ‏ابن فرات نوشته است این گروه سه نفره (ابوبکر، عمر، ابوعبیده) ازهمکاری بنی اسلم مطمئن شده بودند. (ص 142، حاشیه 7)

[3] . تاریخ طبری، ج 3، ص 222.