حال ما این مطلب را به زبان امروزی بیان می‌كنیم. علمای شیعه می‌گویند: اینكه شما منكر امام با این مشخصات هستید. در واقع اسلام را تحقیر می‌كنید. یك دستگاه مکانیکی كه به جایی فرستاده می‌شود، متخصّصش هم باید همراهش باشد. اگر كشوری مثل آمریكا یا شوروی یك ابزار فنی مانند هواپیمای فانتوم یا میگ را به كشوری كه مردمش با آن ابزار آشنا نیستند صادر می‌كند، برای اینكه مردم را با آن آشنا كند، متخصّص هم همراهش می‌فرستد. البته در مورد امور ساده مثل پارچه نیازی به همراهی متخصّص نیست. شما اسلام را كه از جانب خدا به مردم رسیده، چگونه چیزی تلقی می‌كنید؟ آیا آن را به سادگی پارچه تلقی می‌كنید كه وقتی از كشوری به كشور دیگر صادر می‌شود نیازی به همراهی متخصص و پارچه شناس با آن نیست؟ یا آن را به پیچیدگی یك ابزار فنی تلقی می‌كنید كه هنگام صدور آن، كارشناسی هم باید همراهش باشد كه تا مدتی مردم را با آن آشنا كند؟

امام یعنی؛ كارشناس امر دین، كارشناسی حقیقی كه به گمان و اشتباه نیفتد و خطا برایش رخ ندهد. پیغمبر اكرم اسلام را برای مردم آورده است. باید لا اقل برای مدتی كارشناسان الهی در میان مردم باشند كه اسلام را به خوبی به مردم بشناسانند.

چنین شخصی را پیغمبر اكرم برای مردم تعیین كرده است. علمای شیعه این مطلب را با تعبیر «لطف» بیان كرده‌اند، یعنی لطف الهی، و مقصود این است كه این مسأله برای هدایت بشر مفید است. چون راه بشر به سوی او بسته است، لطف الهی ایجاب می‌‌‌كند كه از آن سو عنایتی بشود، همان طور كه در مورد نبوت تعبیر لطف می‌‌‌شود. پس این یك اصل از اصول شیعه است كه تقریبا می‌توان گفت دلیل عقلی شیعه در باب امامت است.