borhani برهانی آفرینش خلق درباره  خداشناسی
منشور بین المللی اسلام «جلد پنجم»
وجوب و فضیلت صله رحم و فواید آن

چون معصیت قطع رحم را دانستی، بدان که: ضد آن، که صله رحم باشد، به اتفاق ‏جمیع علمای شیعه واجب، و کتاب و سنت ‏به آن ناطق است، و از افضل طاعات، و اعظم قربات است.

خدای تعالی ـ جلّ شأنه ـ می‌‌فرماید:

«بندگی کنید خدا را. و هیچ چیز را شریک و انباز از برای او قرار مدهید. و نسبت ‏به والدین و خویشان، نیکی و احسان به جا آورید.»[1]

و می‌‌فرماید:

«و بپرهیزید از خدا، که ‏در حقوق او و حقوق ارحام، در مقام سؤال باز داشته خواهید شد.»[2]

و فرمود: که: «هر که خوش داشته باشد که اجل او تاخیر بیفتد و روزی او زیاد شود، باید صله رحم به جای آورد.» [3]

و نیز فرمود که: «به تحقیق قومی خوب نیستند، و از اهل معصیت هستند، و لیکن‏ صله رحم به جای می‏آورند، به این سبب مال‌های ایشان زیاد می‏شود. و عمرهای ایشان‏ طولانی می‏گردد. پس اگر خوب باشند چگونه خواهند بود!؟» [4]

و در حدیثی دیگر فرمودند که: «به درستی که خانواده‏ای از اهل فسق و فجور هستند، و به سبب صله رحم مال‌های ایشان بسیار، و عدد ایشان زیاد می‏گردد.» [5]

و فرمود که: «ثواب صدقه، ده مقابل است. و ثواب قرض هجده مقابل. و ثواب ‏احسان با برادران دینی بیست مقابل. و ثواب احسان با خویشان، بیست و چهار مقابل ‏است‏.»[6]

و نیز فرمود: «هر که خواهد که خدا عمر او را زیاد کند، و روزی او را وسیع گرداند، باید صله رحم به جا آورد.» [7]

و از حضرت امام محمد باقر7 مروی است که: «صله ارحام، خلق را نیکو، و دست را گشاده می‏گرداند و روزی را وسعت می‏دهد. و اجل را به‏ تاخیر می‏افکند.» [8]

و در حدیث دیگر از آن سرور منقول است که: «صله ارحام، اعمال را پاکیزه می‏کند. و بلاها را دفع می‏کند. و حساب روز شمار را آسان می‏سازد. و اجل را به تاخیر می‏افکند.» [9]

و از حضرت امام جعفر صادق7 مروی است که: «صله رحم، حساب ‏روز قیامت را آسان می‏کند. و صله رحم است که عمر را طولانی می‏کند، و از بدیها آدمی را محافظت می‏نماید.» [10]

و فرمود که: «صله رحم، و نیکی با همسایگان، خانه‏ها را آباد می‏کند. و عمرها را زیاد می‏کند.» [11]

صله رحم، باعث زیادتی عمر، و وسعت رزق، و جمعیت احوال می‏گردد. و ظاهر آن‏است که: زیاده بر ثواب آخرت، و فواید دنیویه، هیچ عملی از اعمال خیر به صله ارحام‏نرسد. و اثر هیچ طاعتی زودتر از آن به ظهور نرسد.



[1] . نساء، (سوره 4)، آیه 36.

[2] . نساء، (سوره 4)، آیه 1.

[3] . کافی، ج 2، ص 152، ح 16. و کنز العمال، ج 3، ص 65، ح 6967.

[4] . کافی، ج 2، ص 155، ح 21.

[5] . کنز العمال، ج 3، ص 364، خ 6957.

[6] . من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 67، خ 1738. و بحار الانوار، ج 74، ص 104، ذیل ح 62.

[7] . کافی، ج 2، ص 156، ح 29.

[8] . کافی، ج 2، ص 152، ح 12.

[9] . کافی، ج 2، ص 150، ح 4. و بحار الانوار، ج 74، ص 111، ح 71.

[10] . کافی، ج 2، ص 157، ح 32.

[11] . کافی، ج 2، ص 152، ح 14.

فهرست مطالب

تمامی حقوق این وب سایت متعلق به حجت الاسلام والمسلمین دکتر سید مجتبی برهانی می باشد.

طراحی و توسعه توسط: