1 ـ پیامبر اسلام6 فرمود:
«هیچ قدمی در راه خدا، بهتر از برداشتن دو قدم نیست: قدمی که سدی از صف مجاهدان در راه خدا را تشکیل دهد، و قدمی که به سوی قاطع رحم برداشته شود تا آن را وصل کرده و پیوند دهد.»[1]
2 ـ پیامبر اسلام6 فرمود:
«إِنَّ الْمَعْرُوفَ يَمْنَعُ مَصَارِعَ السَّوْءِ وَ إِنَّ الصَّدَقَةَ تُطْفِئُ غَضَبَ الرَّبِّ وَ صِلَةَ الرَّحِمِ تَزِيدُ فِي الْعُمُرِ وَ تَنْفِي الْفَقْر... »
«کار نیک از گرفتاریهای بد جلوگیری میکند، و صدقه دادن غضب خدا را خاموش میسازد، و صله رحم عمر را زیاد و فقر را نابود مینماید...»[2]
3 ـ پیامبر اسلام6 فرمود:
«هر کس با جان و مال خود به سوی خویشاوندی قدم بردارد تا با او صله رحم به جا آورد، خداوند عزوجل، پاداش صد شهید به او عطاء میکند و برای هر قدمی که برمی دارد، چهل هزار نیکی مینویسد.»[3]
4 ـ پیامبر اسلام6 فرمود:
«صله رحم خانهها را آباد و عمرها را زیاد میکند، گرچه صاحبان آن از نیکان نباشند. » [4]
5 ـ پیامبر اسلام6 فرمود:
«صله رحم عمرها را زیاد میکند، و صدقه پنهانی خشم پروردگار را خاموش میسازد، و به راستی قطع رحم و قسم دروغ، خانهها را از اهل آن خالی و ویران میکند. » [5]
6 ـ پیامبر اسلام6 فرمود:
«با خویشاوندانت صله رحم به جا آور، اگر چه با یک لیوان آب دادن باشد. و بهترین صله رحم، اذیت نکردن به خویشان است.» [6]
7 ـ پیامبر اسلام6 فرمود:
«أُوصِي الشَّاهِدَ مِنْ أُمَّتِي وَ الْغَائِبَ مِنْهُمْ- وَ مَنْ فِي أَصْلَابِ الرِّجَالِ وَ أَرْحَامِ النِّسَاءِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ، أَنْ يَصِلَ الرَّحِمَ وَ إِنْ كَانَ مِنْهُ عَلَى مَسِيرِ سَنَةٍ فَإِنَّ ذَلِكَ مِنَ الدِّين.»
«به حاضرین و غائبین امتم و کسانی که تا روز قیامت در صلب مردان و رحم زنان خواهند آمد، توصیه میکنم که با خویشان خود، صله رحم کنند، اگر چه به فاصله یک سال راه باشد، که این کار جزء دین است.»[7]
8 ـ امام سجاد7 به فرزندش سفارش فرمود:
«فرزندم! با پنج نفر در سفر، همراهی، رفاقت و دوستی نکن.. .: بپرهیز از کسی که از خویشان خود صله رحم را قطع نموده است، زیرا که من او را در سه مورد از کتاب خدای عزوجل ملعون یافتم ـ قرآن در سه مورد او را لعنت و نفرین کرده است.»[8]
9 ـ امام باقر7 فرمود:
«صله ارحام اعمال را پاک میکند، و بلا را دفع مینماید و حساب قیامت را آسان میسازد و اجل را فراموش میگرداند ـ عمر را زیاد میکند.»[9]
10 ـ امام باقر7 فرمود:
«هنگامی که قطع رحم شود، ثروتها و اموال در دست اشرار میافتد.»[10]
11 ـ امام صادق7 فرمود:
«از گناهانی که باعث تعجیل در نابودی انسان میشود، قطع رحم است.»[11]
12 ـ امام صادق7 فرمود:
صله رحم اعمال را پاک میکند و اموال را رشد میدهد و حساب قیامت را آسان میسازد و بلاها را رفع میگرداند و عمر را زیاد مینماید...
13 ـ امام صادق7 فرمود:
صله ارحام خلق انسان را نیکو و دست انسان را با سخاوت میکند و نفس آدمی را پاک میسازد و روزی انسان را زیاد و اجل را به فراموشی میسپارد.[12]
14 ـ امام صادق7 فرمود:
«صله رحم و نیکی به دیگران، حساب قیامت را آسان میکند و انسان را از گناهان حفظ مینماید. با ارحام خود صله رحم به جا آورید و به برادران (دینی) خود نیکی کنید گرچه با سلام دادن و جواب سلام باشد.»[13]
15 ـ امام صادق7 فرمود:
«از حالقه بپرهیزید که مردان را میمیراند (و مردانگی را در آنان به نابودی میکشاند) سوال شد: حالقه چیست؟ فرمود: قطع کردن صله رحم است.»[14]
16 ـ به امام صادق7 گفته شد:
«پسر عمویی دارم، که با او صله رحم میکنم، ولی او با من قطع رابطه مینماید. من نیز میخواهم با او قطع رابطه کنم چون او قطع رابطه کرده است. حضرت فرمود: هر گاه تو با او صله رحم به جا آوری و او با تو قطع نماید، خدا میان شما ارتباط برقرار میسازد، و اگر تو نیز قطع کنی خدا با هر دوی شما قطع رابطه میکند، ـ رحمت خود را از شما قطع میکند.»[15]
17 ـ و نیز به آن حضرت گفته شد:
«خویشانی دارم که با من هم کیش و هم عقیده نیستند. (مسلمان نیستند). آیا به گردن من حقی دارند؟ فرمود: بلی، چیزی نمیتواند حق رحم را از بین ببرد و اگر به دین تو بودند برای آنها دو حق بود؛ حق خویشاوندی و حق اسلام.»[16]
اهمیت حق رحم در اسلام چنین است، به هر نحوی که رفتار کنی، با تو نیز به همان شکل رفتار خواهد شد، و آنچه به خویشان خود احسان و نیکی نمائی، آنان نیز در آینده نزدیک و دور (دنیا و آخرت) با تو چنان خواهند نمود.
[1] . بحار، ج 71، ص 89 .
[2] . بحار، ج 71، ص 88 .
[3] . بحار، ج 71، ص 89 .
[4] . بحار، ج 71، ص 94 .
[5] . بحار، ج 71، ص 88 .
[6] . بحار، ج 71، ص 104 .
[7] . بحار، ج 71، ص 105 و 114.
[8] . میزان الحکمهٔ، ج 5، 305، نوادر راوندی، ج 1، ص 45 .
[9] . بحار، ج 71، ص 111 عن الکافی .
[10] . بحار، ج 71، ص 111 از کافی.
[11] . بحار، ج 71، ص 369.
[12] . بحار، ج 71، ص 114.
[13] . بحار، ج 71، ص 131.
[14] . بحار، ج 71، ص 133.
[15] . بحار، ج 71، ص 128.
[16] . بحار، ج 71، ص 131.