نباید فراموش کرد که آنچه در حدیث «ثقلین» در مورد رستگاری امت اسلامی وعده داده شده است، تنها در گرو عمل آنها به دستورهای قرآن کریم و اهل بیت: است و وعده مذکور هیچ گاه با ادعای محبت اهل بیت: و معرفی خود به عنوان شیعه و دوستدار آنها تحقق نخواهد یافت.

تعدادی از مسلمانان تنها خود را پیرو و دوستدار اهل بیت: معرفی می‌نمایند، ولی عملاً از دستورهای آنها پیروی نمی‌‌کنند. این عقیده و روشی نادرست و انحراف آمیز است. از طرف دیگر، خود اهل بیت: نیز از پیروان و دوستداران خود خواسته‌اند که عملاً راه دین را در پیش بگیرند و از هر گونه ادعای پوچ و انحرافی بپرهیزند. در اینجا به نقل چند حدیث شریف در این زمینه اکتفا می‌کنیم:

1ـ حضرت امام علی7 فرمود: هر کس ما را دوست می‌دارد، باید طبق عمل ما رفتار کند و با تقوا باشد.[1]

2ـ حضرت امام باقر7 فرمود: آیا کسی که ادعای تشیع می‌کند، او را بس است که از محبت ما اهل بیت: دم زند؟ به خدا شیعه ما نیست، جز آنکه از [مخالفت] خداوند بترسد و او را اطاعت نماید.[2]

3ـ حضرت امام صادق7 فرمود: از ما نیست و شرافتی ندارد کسی که در شهری باشد که صد هزار تن یا بیشتر در آن [اهالی] باشد و در آن شهر شخصی پارساتر از او بوده باشد.[3]

بدون شک احادیث مذکور و به ویژه حدیث سوم، مسئولیت بزرگ پیروان اهل‌بیت: یعنی لزوم اطاعت عملی از آنان را می‌رساند. بنابراین اولین و اساسی‌‌ترین شرط رسیدن به رستگاری و سعادت الهی که در حدیث شریف ثقلین به آن وعده داده شده است، عمل به دستورهای قرآن کریم و اطاعت از اهل‌بیت: است.