طبق حدیث شریف «ثقلین»، قرآن و اهل بیت: تا روز قیامت از یکدیگر جدا نمی‌‌شوند و بین آنها رابطه‌ای ناگسستنی وجود دارد. امام علی7 در همین زمینه چنین می‌‌فرماید:

همانا خداوند تبارک و تعالی ما را [از گناهان و پلیدی‌ها] تطهیر نموده و معصوم گردانیده است و ما را بر خلق خود شاهدان و در روی زمین خود حجت‌های خویش قرار داده است. [خداوند متعال] ما راهمراه قرآن و قرآن را همراه ما قرار داده است. ما از قرآن جدا نمی‌‌شویم و قرآن از ما جدا نمی‌‌شود.[1]

البته امت اسلامی پس از پیامبر اسلام6 بین آن دو امانت بزرگ جدایی انداختند، به گونه‌ای که عده‌ای از مسلمانان به دنبال قرآن رفتند و اهل بیت: را کنار گذاشتند و عده دیگر نیز اهل بیت: را گرفتند و قرآن را رها کردند و تنها عده بسیار کمی به وصیت پیامبر اکرم6 عمل کردند و از قرآن و اهل بیت: اطاعت نمودند.

بدون شک دسته اول و دسته دوم رستگار به حساب نمی‌‌آیند و تنها گروه رستگار و سعادتمند، دسته سوم است که هم از قرآن و هم از اهل‌بیت: اطاعت می‌کنند.