چون فکر امر به معروف و نهی از منکر در نظر مردم محدود شده و مردم از جنبه امر به معروف و نهی از منکر، توجهی به اصلاحات امور زندگی اجتماعی خود ندارند نتیجه این شده که اگر احیاناً شهرداری، مثلاً یک قدم اصلاحی در مورد ارزاق و خواربار بخواهد بردارد و یا یک قدم در مورد نظافت شهر بخواهد بردارد، بخواهند جلوی گرانفروشی را بگیرند و یا اینکه بخواهند مقررات خوبی برای عبور و مرور اتومبیل‌ها معین کنند، مردم احساس نمی‏کنند که پای یک امر مذهبی در میان است، زیرا حس نمی‏کنند که این هم از جنبه دینی یک وظیفه است؛ و حال آنکه به قول صاحب جواهر، به هر وسیله و هر طریق هست باید کاری کرد که معروف تقویت و منکر ریشه کن شود. علت اینکه مردم فعلاً در این کارها کوتاهی می‏کنند این است که این امور را از دایره معروف و منکر خارج کرده‏اند.