گفت با فرزند لقمان حکیم |
|
مشعل افروز صراط مستقیم |
کای پسر! نزد خدای بی نیاز |
|
رستگاری گر به پا داری نماز |
امر بر نیکی کن و نهی از بدی |
|
تا شوی مقبول ذات سرمدی |
بندهی آگاه با پرهیز باش |
|
بر مصیبتها شکیبا نیز باش |
هست در نزد خداوند غفور |
|
این چنین اعمال «من عزم الامور» |
خواند ایزد مسلمین را درجهان |
|
بهترین امت میان مردمان |
بهترین امت از آن رو بودهایم |
|
که صراط راست را پیمودهایم |
هر نفس فرمان به نیکی دادهایم |
|
پای حرف خویشتن استادهایم |
گمرهان را با نویدی چاره ساز |
|
داشتیم از کار ناشایست باز |
تا که آوردیم ایمان بر خدا |
|
داد ما را رتبه والاتر خدا |
گفت مولانا علی روحی فداه |
|
آن به نفس خود مسلط پادشاه |
خالق سبحان که جان پرورده است |
|
لعن امتهای پیشین کرده است |
زان که آنان سخت بی باورشدند |
|
تارکان نهی از منکر شدند |
با جهانی ادعای فهم و درک |
|
امر بالمعروف را کردند ترک |
گر به دنیا آمر و ناهی شوی |
|
صاحب روح خدا خواهی شوی |
کوشی اول در پی اصلاح خویش |
|
نفس را قانع کنی ز الحاح خویش |
امر و نهی از فرد ناصالح خطاست |
|
چون که ناصالح به امر و نهی خاست |
می شود چوب گرانی بر سرش |
|
امر بالمعروف و نهی از منکرش... |
منشور بین المللی اسلام «جلد پنجم»
امر به معروف و نهی از منکر
فهرست مطالب