زهرا که مظهری ز صفات خدا بود

چون می‌شود که ذات وی از حق جدا بود

آیئنه‌‌ای که نور خدا ازوست منجلی

نبود عجب که مخزن نور خدا بود

باشد خدای را سخط و هم رضا، ولی

زهرا که پایه، هم سخط و هم رضا بود

فرموده رسول، رضایش رضای حق

او گر غصب کند به یقین، از خدا بود

سرچشمة ظهور فضائل بود که او

مصدر کلام حق به حدیث کسا بود

چون زن سزای پرده نشینی است لاجرم

از منصب نبی و ولی، او جدا بود

ورنه به حکم طینت واحد، مبر دریغ

هم مُقتَضیٰ است فاطمه هم مَقتَضی بود

دخت نبی و زوجة مولای متقین

ام الائمه باشد و خیر النساء بود

هر چند در گناه شده غرق (صادقی)

لکن امید او به شفاعت، روا بود[1]

[1]. حاج سید مجتبی میر محمد صادقی (صادقی).