یونس می‏گوید، امام صادق7 فرمود:

برای فاطمه نزد خدای بلند مرتبه نه اسم است: فاطمه، صدیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدثه و زهرا.

آنگاه فرمود: معنی و تفسیر فاطمه را می‏دانی؟ گفتم: آقای من شما بفرمائید. فرمود: فاطمه را از آن جهت فاطمه گویند که از شر بدور است. » [1]

همچنین برای وجه تسمیه فاطمه3 وجوه دیگری نقل شده است که عبارتند از:

1. فاطمه از اسم خداوند یعنی فاطر گرفته شده است .[2]

2. چون دوستان و شیعیان او از آتش جهنم در امان‏اند. [3]

3. چون از عادت ماهانه بریده و منقطع بوده است. [4]

1. 3

كه امام صادق7 فرمود: «هرگاه فاطمه3 در محراب عبادتش می‏ایستاد، نور او برای اهل آسمان می‏درخشید؛ آنگونه که ستارگان برای اهل زمین می‏درخشند. » [5]

و امام حسن7 فرمود:

«عابدتر از فاطمه در دنیا نبود، [آن‌قدر عبادت کرد] که پاهای [مبارکش] ورم کرد.» [6]

[1]. بحار (پیشین)، ج‏43، ص‏10 .

[2]. همان، ص‏65 .

[3]. همان، ص‏16 .

[4]. همان، ص‏16 .

[5]. همان، ص‏12 .

[6]. همان، ص‏49 .