در لابه لاى آنچه بيان شد يكى ديگر از نشانه‌‌هاى ظهور امام عصر ـ ارواحنا فداه ـ كه بوى حتم و يقين به خود گرفته است، خروج فردى به نام سيد حسنى است.
او جوانمردى از بنى هاشم و از نسل پيامبر خدا6 است و در دست راست او خالى وجود دارد ـ كه البته بنا بر برخى روايت‌ها در دست چپ او چنين نشانه‌اى است ـ و از خراسان حركت و جنبش خود را آغاز مى‌‌‌كند.
او شيعه و پيرو خاندان وحى و رسالت است بر عقيده‌ى خويش پايبند و استوار و داراى نفوذ گسترده و محبوبيّت در دل‌هاست.
او همان كسى است كه پيش از سپاه سفيانى و قتل و غارت آنها وارد كوفه مى‌‌‌شود و همزمان با ورود او يمانى نيز از يمن به وى مى‌‌‌پيوندد و سپاه سفيانى را در خارج كوفه از بين مى‌‌‌برند و بعد از آن امر را به امام زمان ـ ارواحنا فداه ـ تسليم مى‌‌‌كند و با او بيعت مى‌‌‌كند.
امام باقر7 فرمودند:
جوانى از نسل هاشم كه در دست راست وى خالى هست از طرف خراسان با پرچم‌هاى سياه خروج مى‌‌‌كند. فرمانده لشكر او شعيب بن صالح است و او با لشكر سفيانى نبرد كرده و آنان را متلاشى مى‌‌‌نمايد.[1]
[1]. ملاحم ابن طاوس، ص77 عقد الدرر، ص128، باب 5.
