زندگى امامان شیعه هر چه به عصر غیبت نزدیك‌تر مى‌‌‌شد، نظارت‌‌هاى خلفاى عباسى نيز شدت بيشتري مي‌يافت. در عین حال در همین دوره‌‌‌ها نهضت شیعه گسترش یافت.

امام هادى7 از طریق وكلاى خود با شیعیان، كه در تمامى‌ سرزمین‌‌هاى پهناور اسلامى‌ آن روزگار پراكنده بودند، ارتباط داشت. این نوع ارتباط از زمان امام رضا7 شروع شده بود. وكلاى ائمه علاوه بر جمع آورى وجوهات درباره پاسخ‌گویى به مسایل فقهى و عقیدتى شیعیان نیز مسؤولیت داشتند.

به علّت نبود تماس مستقیم بین امام7 و پیروانش، نقش مذهبى، سیاسى وكلا را افزایش مى‌‌‌داد. وكلاى امام معمولا از طریق افراد مورد اعتماد، كه براى حج یا براى زیارت قبر امام حسین7 به حجاز و عراق رفتند، با امام مكاتبه مى‌‌‌كردند و گاه و بیگاه برخى از این وكلا شناسایى مى‌‌‌شدند و از سوى دستگاه حكومت زندانى و مورد آزار و شكنجه قرار مى‌‌‌گرفتند.

گرچه در آن روزگار بیشتر شیعیان در عراق و به ویژه كوفه و حوالى آن به سر مى‌‌‌بردند، اما در همان زمان نقاطى از ایران نیز پایگاه شیعیان بوده است، از جمله قم كه اعراب اشعرى در آن سكونت داشتند و همگى از شیعیان خاندان عصمت و طهارت بودند.