در روايات فراوانى آمده است كه امام مهدى ـ ارواحنا فداه ـ ظهور مى‌‌‌كنند و زمين را از عدل و داد لبريز مى‌‌‌سازد بعد از آنكه زمين از ظلم و جور پر شده است. مرحوم كلينى اين مضمون را اين گونه روايت مى‌‌‌كند.
او مهدى است كه زمين را از عدل و داد لبريز ساخته پس از آنكه از ظلم و ستم مالامال شود.[1]
و روايات به اين تعبير از سنّى و شيعه بسيار نقل شده است. گرچه پرشدن ظلم در جهان از علائم حتمی شمرده شده ولى وقوعش حتمى نيست.
يعنى اگر زمين از ظلم و جور لبريز شد آن هنگام بى ترديد زمان ظهور منجى عالم بشريت حضرت مهدى ـ ارواحنا فداه ـ است وليكن اينطور نيست كه حتماً اين شرائط مى‌‌‌بايست تحقق يابد چرا كه ممكن است در يك زمانى همه‌ى انسان‌ها با هم يكدل شده و همه يك صدا از خداوند آن حضرت را طلب نمايند كه طبق روايات در اين صورت غيبت پايان يافته و خداوند امام ـ ارواحنا فداه ـ را براى هدايت انسان‌ها ظاهر مى‌‌‌كند بدون اينكه ظلم و جور زمين را پر سازد.
[1]. كافي، ج1، ص338 .
