وِزان اين افرادي كه در أعراف تمكين دارند، وزان حَكم بين بهشتي‌ها و جهنّمي‌ها است. يعني حاكم بر بهشت و دوزخند، و مسيطر و مسلّط بر هر دو عالمند.
در روايات داريم كه آن كساني كه بر أعراف قرار دارند چهارده نفرند: حضرت محمّد بن عبدالله و فاطمة زهراء و أميرالمؤمنين و يازده فرزندش تا حضرت بقيّهٔ الله الاعظم محمّد بن الحسن:؛ و مقامات آنان مافوق بهشت است.
و عجيب اينجاست كه در اين آية مباركة أعراف، به حضرت فاطمة زهرا3 به عنوان رَجُل تعبير شده است؛ كما اينكه در آية مباركة نور:
﴿رِجالٌ لا تُلْهيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّـهِ﴾.[1]
«مرداني هستند كه تجارت و خريد و فروش آنان را از ياد خدا باز نمي‌دارد.»
نيز از آن حضرت به عنوان رَجُل تعبير شده است.
و إن‌شاءالله تعالي در بحث أعراف روشن خواهد شد كه آنجا عالَمي است كه مرد و زن معني ندارد. در آن عالم كه عالم فعليّتِ محضه است نه انفعال، ذكوريّت و اناثيّت نيست؛ كما اينكه در عوالم ربوبي و جبروت، هيچ‌يك از دو عنوان ذكوريّت و اناثيّت نيست.
اين عناوين متعلّق به عالم طبع و برزخ و نفس است كه دنيا و مثال و قيامت باشد.
[1]. صدر آیه 37، از سوره 24: النّور.
