از جمله فضیلت‌های بانوی دو عالم، صدیقه طاهره3 مقام شفاعت است. دربارة مقام شفاعت حضرت فاطمه3 روایات متعددی نقل شده است که به برخی از آنها اشاره می‌شود:

1. 8فرمود: «شما دو نفر (حسنین) امام هستید، و برای مادر شما شفاعت است. » [1]
2. 6 فرمود: وقتی روز قیامت ‏شود، از باطن عرش ندا می‏رسد: ای اهل قیامت! چشم‌‌های خویش را پایین افکنید تا اینکه فاطمه دختر محمد6 با پیراهن خضاب شده به خون حسین عبور کند، در آن عرصه حضرت فاطمه3 پایه عرش را گرفته و عرضه می‏دارد: پروردگارا! تو جبار عادلی، بین من و کسانی که فرزندان مرا کشتند قضاوت فرما. رسول اکرم6فرمودند: به حق خدای کعبه سوگند که پروردگارم به سنت من حکم خواهد فرمود.

آنگاه زهرا3 عرضه می‏دارد: «پروردگارا به من اجازه شفاعت کسانی را بفرما که در مصیبت‏ حسینم گریه کرده‏اند» و خدای تعالی اذن شفاعت آنان را به ایشان عنایت می‏فرماید.»[2]

1. ‏گوید: به حضرت باقر7عرض کردم: فدایت‏ شوم، یا بن رسول الله! برای من حدیثی در فضیلت جده‏‌ات فاطمه زهرا3 بفرمایید تا هنگامی که آن را برای شیعیان بیان می‏کنم خوشحال گردند. امام باقر7فرمود:

پدرم و او از جدم، از رسول خدا6 نقل می‏فرمود که: در روز قیامت‏برای انبیاء و رسل منبرهایی از نور برپا می‏شود و منبر من در روز قیامت از همه بلندتر است. آنگاه خداوند می‏فرماید: خطبه بخوان، پس خطبه‌ای بخوانم که احدی از انبیاء و رسل مانند آن را نشنیده است. پس برای اوصیاء نیز منبرهایی از نور برافراشته می‏شود و در میان آنها منبری برای وصی من علی بن ابی طالب نصب می‏گردد که از همه بلندتر است؛ آنگاه خداوند به علی7 می‏فرماید خطبه بخوان، پس خطبه‌ای می‏خواند که احدی از اوصیاء مانند آن نشنیده است.

آنگاه برای فرزندان انبیاء و رسل منبرهایی از نور نصب می‏گردد، پس برای دو فرزند و نوه و دو ریحانه ایام حیاتم (حسنین8) منبری برپا می‏شود و به آنان گفته می‏شود خطبه بخوانید و آن دو خطبه ‏هایی می‏خوانند که هیچ یک از فرزندان انبیاء و رسل مانند آن را نشنیده‏اند.

آنگاه منادی که جبرئیل است ندا می‏دهد: فاطمه دختر محمد6 کجاست؟ آنگاه فاطمه3 برمی‏خیزد، [تا اینکه فرمود: ] خدای تعالی می‏فرماید: ای اهل محشر کرامت و بزرگواری از آن کیست؟ محمد و علی و حسنین: عرض می‏کنند: برای خدای واحد قهار. آنگاه خداوند می‏فرماید: ای اهل محشر! من امروز کرامت وبزرگی را برای محمد و علی و فاطمه و حسنین: قرار دادم.

ای اهل محشر! سرها را پایین افکنده و چشم‌ها را ببندید، این فاطمه است که به سوی بهشت می‏رود. آنگاه جبرئیل شتر بهشتی می‌‏آورد، در حالی که دو طرفش را دیباج آویزان کرده‏اند، و مهار آن از لؤلؤ تازه است. حضرت بر آن سوار می‏شوند و خدای متعال صدهزار فرشته را در طرف راست و صدهزار فرشته در سمت چپ وی می‏فرستد، و صدهزار فرشته را مامور می‏فرماید تا حضرت فاطمه3 را بر روی بال‌های خود سوار کنند تاایشان را به در بهشت‏ برسانند. وقتی که به در بهشت می‏رسند، حضرتش می‌ایستد، خدای متعال می‏فرماید: ای دخت‏ حبیب من چرا توقف کردی و حال آنکه من تو را امر کرده بودم به بهشت من درآیی؟ حضرت صدیقه3 عرض می‏کند: پروردگارا دوست می‏دارم که ارزش و قدر و قیمت من در مثل چنین روزی شناخته شود.

خداوند می‏فرماید: «ای دختر حبیب من! برگرد و بنگر هر که در قلبش محبت تو و یا محبت‏ یکی از فرزندان تو باشد، دستش را بگیر و او را داخل بهشت نما. »

آنگاه حضرت باقر7 فرمود: والله ای جابر! در آن روز حضرت زهرا3 شیعیان و دوستانش را بر می‏گزیند و انتخاب می‏کند؛ همان گونه که پرنده دانه نیکو را از دانه بد جدا می‏کند. وقتی که شیعیان سیده زنان دو عالم به آن بزرگوار نزدیک و بر در بهشت می‏آیند، خدای تعالی در قلب آنان چنین می‏افکند که در آنجا بایستند. وقتی می‏ایستند خداوند می‏فرماید: ای دوستان من! توقف شما برای چیست و حال آنکه فاطمه دخت‏حبیب من شفاعت‏شما را نموده است؟ پاسخ دهند: پروردگارا ما دوست داریم که در چنین روزی ارزش و منزلتمان شناخته شود. خداوند می‏فرماید: ای دوستان من! برگردید و ببینید چه کسی به خاطر آنکه شما فاطمه را دوست می‏داشتید، شما را دوست می‏داشت؟ چه کسی به شما به خاطر دوستی فاطمه زهرا3 غذا داد؟ چه کسی شما را به خاطر دوست داشتن فاطمه3 لباس پوشانید؟ چه کسی به شما بخاطر دوستی فاطمه3 شربتی نوشانید؟ چه کسی بخاطر فاطمه3 و دوستی فاطمه3 غیبت غیبت کننده‏ای را از شما رد کرد؟

پس دستش را بگیرید و او را وارد بهشت نمایید.[3]

[1]. کشف الغمهٔ، ج‏1، ص‏506 .

[2]. اسد الغابه، ج‏5، ص‏523؛ گنجی شافعی، کفایهٔ الطالب، ص212؛ ذهبی، میزان الاعتدال، ج2، ص18؛ همدانی، مودهٔ القربی، 104 .

[3]. بحارالأنوار، (پیشین)، ج‏8 ، ص‏51 ؛ تفسیر فرات بن ابراهیم کوفی، ص‏113 .