دلیل دیگری که «ولیة اللَـّه» بودن حضرت صدیقه زهرا3 را اثبات می‏کند، استقلال اوست در موضوع صلوات فرستادن بر آن حضرت و کیفیت زیارتش، که همانند صلوات بر پیامبر اکرم و امیر المؤمنین و حسنین: و زیارات آنان است؛ یعنی همان گونه که به صلوات بر آن چهار وجود مقدس و زیارتشان امر شده است، نسبت به حضرت زهرا3 نیز در این موارد، همگان مأمور و ماجورند. فاطمه3 که مشمول آیه‏ی تطهیر و از اهل‏بیت پیامبر اکرم ـ یعنی آل‏ محمد است ـ کیفیت صلوات بر او را رسول خدا به صراحت چنین بیان داشته است:

«بر من صلوات بتراء (ناقص، دم بریده و بریده شده) نفرستید. سوال شد: یا رسول‏اللَّه صلوات بتراء (بریده شده) چیست؟ فرمود: اینکه (بر من صلوات بفرستید و بگویید «اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ»، ولی درباره‏ی آل من[1] ساکت باشید. شما باید بگویید: «اللَّـهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ».[2]

صلواتی که شامل علی، فاطمه و حسنین: نباشد، مقطوع و بریده است و مورد قبول خدا و رسولش نمی‏باشد. لذا حضرت صدیقه‏ی زهرا6 هم‏ردیف و برابر افرادی است که جمیع مسلمین با ایمان جهان ـ از شیعه و سنی ـ هر شبانه روز در تشهد نمازهای پنجگانه بر او درود می‏فرستند؛ و او در این مقام، همتای محمد بن عبداللَّه6، و علی و حسنین: است؛ و همین لزوم صلوات بر فاطمه3 در هنگام اقامه‏ی نماز یک منقبت و فضیلت ساده نیست، بلکه نشانگر مرتبه‏ی اعلی و منصب والای آن حضرت است که این چنین در جنب صاحبان رسالت و امامت قرار گرفته است. بدون تردید باید فاطمه خود ولیه اللَّه و دارای مقام ولایت بوده باشد، تا هم‏ردیف و همتای اولیاء خدا، مورد خضوع و مشمول صلوات و درود جمیع مؤمنین جهان در هر زمان و مکان باشد.

پیامبر اکرم6 می‏فرماید:

«یا فاطمه هرکس بر تو صلوات فرستد، خدای تعالی از او درگذرد، و او را در بهشت به من ملحق گرداند».[3]

چنان که در موضوع‌های قبلی مشروحا بیان شد، مقصود از تعبیرات «هم‏ درجه شدن با رسول ‏اللَّه»، یا «ملحق شدن به پیامبر اکرم6 در بهشت»، و یا «همسایه بودن با آن حضرت» که در روایات مکرر به کار رفته است، جمع شدن مؤمنین در مرتبه‏ی «درجه الایمان» است که جامع تمام آن کسانی است که با عقائد درست، و با ایمان به آنچه از رسول خدا6 به ما رسیده است، از جهان رفته‏اند. در آن درجه همه‏ی مؤمنین یکسانند و در کنار هم می‏باشند؛ ولی جای هیچگونه تردیدی نیست که مراتب و درجات دیگر که شمار آنها برابر تعداد بشر و بسیار متفاوت است، ملحوظ بوده، و مقام هرکس مخصوص به خود او می‏باشد.

در روایتی حضرت رسول اکرم6 یکی از فضائل حضرت فاطمه را چنین بیان می‏فرماید:

«… جبرئیل (روح) به نزد من آمد و گفت: هنگامی که فاطمه قبض روح می‏شود و دفن می‏گردد، دو ملک در قبر از او سؤال می‏کنند: پروردگار تو کیست؟ می‏فرماید: اللَّه پروردگار من است. سپس می‏پرسند پیامبرت کیست؟ در پاسخ می‏فرماید: پدرم. آنگاه سؤال می‏کنند ولی تو کیست؟ در جواب می‏گوید: علی بن ابی‏طالب، همین کسی که در کنار قبرم ایستاده است. (سپس پیامبر اکرم6 می‏فرماید): آیا باز هم فضائل دیگر زهرا را بیان کنم؟ (شاید پیامبر اکرم6 می‏خواهد به این وسیله تذکر دهد که: در این عالم، فاطمه تنها کسی است که پدرش «رسول‏اللَّه» و همسرش «ولی اللَّه» است. پیامبر اکرم در ادامه‏ی سخن خویش می‏فرماید):

همانا خدای تعالی یک دسته از فرشتگان را برای محافظت فاطمه گماشته است، تا از چهار طرف نگهبان او باشند؛ و این ملائک در حال حیات، و هنگام مرگ او، و کنار قبرش پیوسته در خدمت او هستند، و کارشان صلوات فرستادن بر فاطمه و پدرش و همسر و فرزندان اوست. (یعنی در منطق ملائک و لسان فرشتگان صلوات بر پیامبر اکرم و علی و حسنین همواره باید با صلوات بر فاطمه3 توام باشد، و در این منقبت نیز آن حضرت برابر و هم‏ردیف آن چهار وجود مقدس دیگر می‏باشد. سپس پیامبر اکرم چنین به سخن ادامه می‏دهد):

هرکس مرا بعد از وفاتم زیارت کند، مثل این است که مرا در حال حیات زیارت کرده است؛ و کسی که فاطمه را زیارت کند، گویی مرا زیارت نموده است؛ و هرکس علی را زیارت نماید مثل زیارت کردن حسنین است؛ و آن کسی که زیارت کند ذریه آنان را، همانند زیارت خود آنان است…».[4]

لذا زیارت حضرت عبدالعظیم را در شهر ری، با زیارت حسین بن علی در کربلا همانند دانسته‏اند،[5] و این مطلب را (که صلوات بر اهل‏بیت پیامبر برابر با صلوات بر پیامبر است) علمای عامه هم عنوان کرده‏اند، مخصوصا موضوع صلوات بر فاطمه3 را، چنانکه سهیلی در کتاب الروض الانف در ذیل مطلبی می‏نویسد:

«و من صلی علیها فقد صلی علی ابیها».[6]

«هرکس بر فاطمه صلوات فرستد، در حقیقت بر پدر او صلوات فرستاده است».

از حدیثی که نقل شد نیز ولیه‏ اللَّه بودن حضرت زهرا3 استنباط می‏شود.