مرحله اول: فضایل پیامبرﹷ از زبان حضرت علیﹸ

1 ـ بدان ای برادر یهودی همانا از فضل پیامبر است «پیش پروردگارش كه سزاوار آمرزش است كسی كه در برابر او صدایش را پست كند.»‏[1]

2 ـ بعد خدا، طاعت رسولش را همدوش طاعت خودش قرار داده پس فرموده «هر كس اطاعت كند رسول را همانا خدا را اطاعت كرده.»[2]

3 ـ بعد او را به دل‏‌های مؤمنان نزدیك و مهرش را در دل آنان جایگزین كرده ‏و چنین بود كه رسول خدا می‌‌فرمود: دوستی من با خون امتم آمیخته شده، زیرا كه آنان من را بر پدران و مادران و جان خویش مقدم می‌‌دارند. همانا پیامبر مهربان‌ترین مردم بود. خدای تبارك و تعالی فرموده: همانا آمد شما را
فرستاده‏ای از خودتان كه دشوار است بر او رنج كشیدن‌تان به مؤمنان
مهربانست[3]‏ و نیز خدای تعالی فرموده است: پیامبر سزاوارتر است به مؤمنان از خودشان، و زن‌های او مادران آنانند.‏[4]

4 ـ خداوند رسانده است فضائل پیامبر را در دنیا و آخرت به جائی كه تو قاصری از درک صفات او، ولی به آن اندازه كه دل تو پذیرش دارد و عقلت باور می‌كند به تو خبر می‌دهم كه با هیچ علمی قابل انكار نباشد و از فضل او است كه اهل آتش فریاد می‌‌زنند و داد می‌‌كشند كه در دنیا چرا به ندای او جواب ندادند.[5]

5 ـ و خدای متعال یاد آوری فرمود پیامبران را، سپس شروع، به نام آن حضرت كرده و او آخر ایشان است به جهت گرامی داشتن او را و هنگامی كه گرفتیم از پیامبران پیمانشان را و نیز از تو و نوح.[6] و نیز خدای تعالی فرموده است:‏ ﴿إِنَّا أَوْحَيْنا إِلَيْكَ كَما أَوْحَيْنا إِلى‏ نُوحٍ وَ النَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ﴾[7] پس خدا در این آیه آغاز سخن به نام پیامبر فرموده و او آخرین پیامبر است.

6 ـ و نیز امت او را بر تمام امت‌ها برتری داده .[8]

7 ـ مرد یهودی گفت به فرمان خدا فرشتگان بر آدم سجده كردند آیا برای محمّد یك چنین فضیلتی هست؟ علی7 فرمود: علت اینكه فرشتگان بر آدم سجده كردند این بود كه نور پیامبر و فرزندانش در صلب او به امانت گذاشته شده بود. زیرا كه صلب آدم ظرف بود و سجده فرشتگان عبادت و پرستش آدم نبود و همانا سجده آنان فرمانبرداری خدا بود و تحیت و ثنا بود و مانند سلام انسانی به انسان دیگر و اقرار فرشتگان بود به فضیلت و برتری آدم.

8 ـ ولی خداوند به محمد بالاتر از این عنایت فرموده و آن مقام این است كه خدا خود درود بر او فرستاد و فرمان داد كه فرشتگان هم بر او درود بفرستند و تمام بندگانش را وادار به این كار كرده تا روز قیامت بر او درود بفرستند.

پس هر كس در زندگی و بعد حیاتش بر او درود بفرستد خداوند ده مرتبه بر او درود فرستد و ده حسنه در برابر هر درودی به او عطا فرماید و هر كس بعد از وفات پیامبر بر او درود فرستد مانند همان درود و سلام بر درود فرستنده بر می‌گردد.[9]

خداوند دعای امت پیغمبر آخر الزمان را مستجاب نمی‌‌كند مگر این كه پیش از دعا بر پیامبرشان درود بفرستند و این مقام و پایه بالاتر و بزرگ‌تر است از مقامی كه خدا به آدم داده.

و خداوند زبان سنگ سخت و درختان را برای درود بر او گویا قرار داده و ما هر گاه با پیامبر بودیم از هر گیاه و درختی که می‌‌گذشتیم به واسطه بزرگداشت و نبوت او می‌‌گفتند: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّـهِ».

9 ـ و خداوند به واسطه بزرگداشت او از پیامبران پیش از او عهد و پیمان به تسلیم شدن و تصدیق کردن او گرفته در آنجا که فرموده: هنگامی که از پیامبران و از نوح و از ابراهیم و موسی و عیسی ابن مریم پیمان گرفتیم که به من و رسولم ایمان بیاورید.[10]

خداوند عز و جل نیز فرمود: و یاد کن آن گاه که خدا از پیغمبران و امت‌هاشان پیمان گرفت که چون به شما کتاب و حکمت بخشیدم سپس بر شما (اهل کتاب) رسولی از جانب خدا آمد که گواهی به راستی کتاب و شریعت شما می‏داد به او ایمان آورده و یاری او کنید خدا فرمود: آیا اقرار داشته و پیمان مرا بر این امر پذیرفتید؟ همه گفتند: اقرار داریم.

 خدا فرمود: گواه باشید، من هم با شما گواهم.[11]

10 ـ و نیز فرموده: ﴿النَّبِيُّ أَوْلى‏ بِالْمُؤْمِنينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ...‏﴾[12] پیامبر به مؤمنان از خودشان مقدم‏ترند. و نیز فرمود: ﴿وَ رَفَعْنا لَكَ ذِكْرَكَ‏﴾[13] ما نام و آوازه‏ات را بلند کردیم پس هیچ مسلمانی صدایش را بلند نمی‌‌کند به کلمه اخلاص به شهادت «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّـهُ» ‏مگر اینکه با آن کلمه صدایش را به «وَ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّـهِ‏» در اذان و اقامه و نمازهای عید و جماعت و موسم حج و در دعاها، و در هر خطبه‏ای حتی خطبه نکاح بلند می‌‌کند.

بعد مرد یهودی مناقب و ستایش انبیاء را یکی یکی یاد آوری کرد و امیر المؤمنین مقام بالاتر از آنها را برای پیامبر گرامی ثابت نمود ولی ما همه را به جهت کوتاهی کلام یاد آوری نکردیم.