احاديث بسياری از پيامبر اكرم6 در بی ارزشی و بی اعتباری دنيا نقل شده است از جمله: در وصايا و سفارشات آن حضرت به ابوذر می‌فرمايد:

«ای ابوذر سوگند به آن كسی كه جان محمد به دست قدرت او است اگر دنيا به اندازه‌ی بال پشه يا مگسی ارزش داشت هر آينه خداوند حتی يك جرعه آب نصيب كافر نمی‌كرد ای ابوذر دنيا و آنچه در او است نفرين شده است، جز آنچه در راه رضای خدا به كار رود و هيچ چيزی نزد خدا مبغوض‌تر از دنيا نيست.

ای ابوذر خداوند تبارك و تعالی به برادرم عيسی وحی نمود كه 'دنيا را دوست نداشته باش زيرا من آن را دوست ندارم و آخرت را دوست داشته باش زيرا آن جای بازگشت و خانه‌ی هميشگی است».[1]

فرمود: ای ابوذر، دنیا زندان مؤمن و بهشت كافران است، مؤمن همیشه محزون و غمگین می‌باشد، چرا چنین نباشد و حال آن كه خداوند به او - در مقابل گناهان و خطاهایش - وعده مجازات و دخول جهنّم را داده است.[2]

فرمود: بدترین افراد كسی است كه آخرت خود را به دنیایش بفروشد و بدتر از او آن كسی خواهد بود كه آخرت خود را برای دنیای دیگری بفروشد.[3]

از دنیا بپرهیزید، قسم به آن کس که جان من در کف اوست که دنیا از هاروت و ماروت ساحرتر است.[4]

در طلب دنیا معتدل باشید و حرص نزنید، زیرا به هر کس هر چه قسمت اوست می‌‌رسد.»[5]

پيامبر خدا 6: مي‌فرمايد:

جستن آنچه مايۀ سامان [زندگی] تو ست، نشانۀ دنيادوستی نيست.[6]

رسول خدا 6 : هرکس دوستی دنیا و لذائذ آن را بر طلب علم الهی ترجیح دهد مستوجب خشم الهی می‌‌شود و در پائین‌ترین درجات آتش دوزخ با جهودان محشور خواهد بود و درباره چنین افرادی آیه 89 سوره بقره نازل گشته است. که می‌‌فرماید: و چون عرضه شد برایشان راه راست و شناختند صحیح بودن آن را پس کفران این نعمت نمودند و از آن روی برتافتند پس لعنت خدا بر کافران باد.[7]

رسول گرامی6 فرمود : وقتی خداوند در مورد کسی اراده خیر فرماید، وی را در امر دین فقیه و دانا می‌‌کند و به دنیا و علائق مادی، کم اعتنایش می‌‌کند و او را به عیوبات اخلاقیش بینا و آگاه می‌‌سازد.[8]

روزی رسول خدا6 در حین عبور از کوچه‌‌ای بعضی از کودکان را در حال بازی دید و فرمود: وای برفرزندان آخر الزمان از پدرانشان! عرض شد یا رسول الله6 از پدران مشرک آنها فرمود: نه بلکه از پدران مسلمان ایشان، که هیچ چیز از فرائض و احکام مذهبی را به آنان نمی‌آموزند و اگر خود فرزندان به دنبال فراگیری پاره‌‌ای از مسائل دینی بروند آن‌ها را از اداء این وظیفه مقدس باز می‌‌دارند و تنها به این قانع هستند که فرزندانشان به دنبال کسب و تجارت روند و متاع ناچیزی از دنیا به دست آورند بدانید من از این قبیل پدران بیزار هستم و آنها نیز از بستگی به من بری‌‌اند.[9]

پیامبر اکرم6 فرمود: کسی که در دنیا چشم‌هایش را از نگاه به نامحرم پر کند خداوند در روز قیامت چشم‌هایش را با میخ‌های آتشین پر از آتش کند تا وقتی که به حساب مردم رسیدگی شود سپس او را به جهنم برند.[10]

رسول اکرم6 فرمود: بنده خدا باید از دنیایش برای آخرتش توشه برگیرد، و از جوانیش برای پیری، و از دوران سلامتی برای بیماریش، و از زندگی‌اش برای مرگش، سوگند به آن خدائی که جانم در دست اوست! پس از دنیا، خانه‌ای نیست مگر بهشت یا جهنم.[11]

رسول خدا 6 فرمود: با هیچ عالمی نشست و برخاست مکنید، مگر کسی که شما را از پنچ چیز به پنچ چیزدعوت نماید : 1- از شک و تردید نسبت به خدا و دستوراتش و دستورات رسول خدا6 و ائمه:، به یقین به این احکام 2- از ریاء و خود نمائی در عبادات، به اخلاص 3 - از رغبت و تمایل به لذات دنیا، به دوستی خدا و رغبت به آخرت 4- از تکبر و خود بینی، به تواضع و فروتنی 5 - از مکر و حیله در کارها با مردم به خیر خواهی نمودن امور مردم.[12]

خواننده محترم به دلیل اهمیت فوق‌العادة بیان زیبا و پر محتوای صدیقه طاهره3 که فرمود: «که از دنیای شما بسی بیزارم...» جهت روشن شدن و مقايسه دنیای دختر والا مقام رسول اکرم6 و دنیای اینان که به عیادتش آمده‌‌اند، به سراغ نهج‌البلاغه را و گفتار امير سخن علی7 می‌‌رویم که بخش مهمی از نهج‌البلاغه فرا گرفته است و در اینجا به بعضی از خطب و گفتارهاي حکیمانه آن حضرت اشاره می‌‌کنیم.

[1] . مكارم الاخلاق، ج 2 ص 368. «يَا أَبَا ذَرٍّ وَ الَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ لَوْ أَنَّ الدُّنْيَا كَانَتْ تَعْدِلُ عِنْدَ اللهِ جَنَاحَ بَعُوضَةٍ أَوْ ذُبَابٍ مَا سَقَى الْكَافِرَ مِنْهَا شَرْبَةً مِنْ مَاء».

[2] . امالی طوسی ج 2، ص 142؛ بحار الانوار، ج 74، ص 80، ح 3. «قالَ6 : يا أباذَر، اَلدُّنْيا سِجْنُ الْـمُؤْمِن وَ جَنَّهُ الْكافِرِ، وَ ما أصْبَحَ فيها مُؤْمِنٌ إلاّ وَ هُوَ حَزينٌ، وَ كيفَ لايحْزُنُ الْـمُؤْمِنُ وَ قَدْ أوَعَدَهُ اللهُ أنَّهُ وارِدٌ جَهَنَّمَ».

[3] . من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 353، ح 5762 چاپ جامعه مدرسین. «قالَ6: شَرُّ النّاسِ مَنْ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنْياهُ، وَ شَرٌّ مِنْ ذلِك مَنْ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنْيا غَيرِهِ.»

[4] . نهج الفصاحه، ص 163، ح 44 (شبیه این حدیث در مجموعه ورام، ج 1، ص 131). «اتَّقُوا الدُّنْيَا فَوَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ إِنَّهَا لَا سِحْرٌ مِنْ هَارُوتَ وَ مَارُوتَ».

[5] . شرح فارسی شهاب الاخبار، ص 320. «أجمِلوا فِي طَلَبِ الدُّنيا فَإنَّ کُلًّا مَيسَرٌ لما خُلقَ لَه».

[6] . كنزالعمّال: ح 5339. «لَيْسَ مِنْ حُبِّ الدُّنْيَا طَلَبُ مَا يُصْلِحُك».

[7] . مکارم الاخلاق، صفحه 528.

[8] . نهج الفصاحه، ص 26.

[9] . مستدرک الوسائل، جلد 2، صفحه 625. .

[10] . ثواب الاعمال، صفحه 338.

[11] . روضه بحار، جلد 1، صفحه 195.

[12] . کلام نور، جلد 1، صفحه 187.