١ـ امام علي‌بن‌موسي‌الرضا7 فرمودند:

كمالُ الدّينِ وِلايَتُنا وَ البَراءَةُ مِن عَدُوِّنا

كمال دين، در ولايت ما و بيزاري از دشمنان ماست.[1]

٢ـ امام جعفرصادق7 فرمودند:

كذَبَ مَنِ ادَّعَيٰ مَحَبَّتَنَا وَ لَمْ يَتَبَرَّأْ مِنْ عَدُوِّنَا.

دروغ مي‌گويد کسي که ادعاي محبّت ما را مي‌کند ولي از دشمنان ما تبرّي و بيزاري نمي‌جويد.[2]

٣ـ امام زين‌العابدين7 فرمودند:

مَن اَحبَّ اَعداءَنا فَقَد عادانا وَ نَحنُ مِنهُ بَرٰاءٌ وَ اللهُ عزَّ وجلَّ مِنهُ بَريءٌ.

کسي که دشمنان ما را دوست بدارد با ما دشمني کرده و ما از او بيزاريم و خداوند متعال نيز از او بيزار است.[3]

٤ـ امام محمدباقر7 فرمودند:

مَنْ اَرادَ أنْ يَعْلَمَ حُبَّنا فَلْيَمْتَحِنْ قَلْبَهُ فَاِنْ شاَرَك فِي‌حُبِّنا حُبَّ عَدُوِّنا فَلَيْسَ مِنّا وَ لَسْنا مِنْهُ.

اگر کسي بخواهد ميزان دوستي خود را نسبت به ما بداند به دل خود
مراجعه کند.

اگر ما را دوست مي‌دارد و دشمنان ما را هم دوست مي‌دارد او از ما نيست و ما هم از او نيستيم.[4]

٥ـ مولي اميرالمؤمنين7 فرمودند:

لايَجتَمع حُبُّنا وَ حُبُّ عَدُوِّنا في ‌جَوْفِ انسانٍ، إنَّ اللَّـهَ لَمْ يَجعَلْ لِرَجُلٍ قَلْبَيْنِ فِي‌جَوْفِهِ فَيُحِبُّ بِهذا وَ يُبغِضُ بِهذا.

دوستي ما با دوستي دشمن ما در يک دل نمي‌گنجد، چرا که خداوند براي يک انسان دو تا دل قرار نداده است که با يکي دوستي کند و با ديگري دشمني بدارد.[5]

٦ـ امام جعفرصادق7 فرمودند:

ثَلَاثٌ هُنَّ مِنْ عَلَامَاتِ الْـمُؤْمِنِ: عِلْمُهُ بِاللهِ وَ مَنْ يُحِبُّ وَ مَنْ يُبْغِضُ‏.

اين سه چيز از علامت‌هاي مؤمن است: خداشناسي او، و چه کسي را دوست مي‌دارد و چه کسي را دشمن.[6]

٧ـ امام حسن عسكري7 فرمودند:

اَحِبَّ في اللهِ وَ اَبغِضْ فِي‌اللهِ وَ والِ فِي‌اللهِ وَ عادِ في‌الله فَاِنَّهُ لاتُنالُ وِلايَةُ اللهِ اِلاّ بِذلِکَ.

حُبُّ و بغض تو براي خدا باشد و وَلاي و دشمني تو نيز براي خدا باشد و بدان که ولايت خدا جز از اين راه به دست نمي‌آيد.[7]

٨ـ امام موسي‌كاظم7 فرمودند:

شِيعَتُنَا اَلَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ يَحِجُّونَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ وَ يَصُومُونَ شَهْرَ رَمَضَانَ وَ يُوَالُونَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يَتَبرَّؤُنَ مِن أَعدائِهِم.

شيعيان ما كساني هستند كه نماز را بر پا مي‌دارند و زكات را مي‌پردازند و به حج خانة خدا مي‌روند، ماه رمضان را روزه مي‌گيرند و ولايت اهل بيت: را دارند و از دشمنانشان تَبرّي و بيزاري مي‌جويند.[8]

٩ـ امام جعفرصادق7 فرمودند:

وَلايَتُنَا وَلايَةُ اللهِ الَّتِي لَمْ يُبْعَثْ نَبِيٌّ قَطُّ إِلَّا بِهَا.

ولايت ما همان ولايت خدا است که هيچ پيغمبري جز با ولايت ما برانگيخته نشده است.[9]

١٠ـ امام موسي‌كاظم7 فرمودند:

طُوبيٰ لِشيعَتِنا المُتَمَسِّکينَ بِحَبلِنا فِي غَيبَةِ قائِمِنا4 ، الثّابِتينَ عَلي مُوالاتِنا وَ البَراءَةِ مِن أَعدائِنا اُولئِکَ مِنّا وَ نَحنُ مِنهُم.

خوشا به حال شيعيان ما در زمان غيبت قائم4 ما که به ريسمان ما تمسّک جسته‌اند و بر موالات ما و بيزاري از دشمنان ما ثابت‌قدم مانده‌اند. آنان از ما هستند و ما از ايشانيم.[10]

١١ـ پيامبرگرامي اسلام6 فرمودند:

اِحفظُوني في عِترتي وَ ذُرِّيتّي، فَمَن حَفِظَني فيهِم حَفِظَهُ الله، اَلا لَعنَةُ اللهِ عَلیٰ مَن آذاني فيهِم.

با پاسداري از حرمت عترت و فرزندان من، حرمت مرا نگه بداريد. لعنت خدا بر کساني که با اذيت کردن آن‌ها مرا اذيت مي‌کنند.[11]

١٢ـ مولي اميرالمؤمنين7 فرمودند:

لَو أَنَّ عَبْداً عَبَدَاللهَ اَلْفَ سَنَةٍ لايَقْبَلُ اللهُ مِنهُ حَتّي يَعرِفَ وِلايَتَنا اَهلَ‌البَيْتِ.

اگر بنده‌اي هزار سال خدا را عبادت کند، تا ولايت ما اهل بيت را نداشته باشد، خداوند از او نخواهد پذيرفت.[12]

١٣ـ امام حسن مجتبي7 فرمودند:

وَ الّذي بَعثَ مُحمداً6 بِالحَقِّ لا يَنتَقِصُ مِن حَقِّنا أهلَ‌البَيت اَحدٌ اِلّا نَقَّصَهُ اللهُ مِن عَمَلِهِ مِثلَه.

قسم به آن کس که محمّد6 را به حق برانگيخت هر کس به هر اندازه که از حق ما ضايع کند خداوند نيز به همان اندازه از عمل او ضايع و تباه خواهد نمود.[13]

١٤ـ پيامبرگرامي اسلام6 فرمودند:

حُرِّمتِ الجَنّةُ علي مَن ظَلمَ اَهلَ بَيتي وَ علي مَن قاتَلَهم وَ عَلي المُعينِ عَلَيهم و عَلي مَن سَبَّهُم.

هر کس که به اهل بيت من ظلم و ستم کرده و يا با آنان محاربه نموده و يا بر عليه آن‌ها همدست شده و يا آنان را دشنام داده باشد، هرگز به بهشت راه نخواهد يافت.[14]

١٥ـ امام جعفرصادق7 فرمودند:

کَذَبَ مَن زَعَمَ اَنَّهُ مِن شيَعتِنا وَ هُو مُتَمَسِّکٌ بِعُروةِ غَيرِنا.

دروغ مي‌گويد آن کسي که ادّعا مي‌کند شيعة ما است ولي از غير ما پيروي مي‌کند.[15]

١٦ـ امام علي‌ بن موسي‌الرضا7 فرمودند:

شيعتُنا المُسَلِّمونَ لِأَمرِنا اَلآخِذونَ بِقَولِنا اَلمُخالِفونَ لِأعدائِنا، فَمَن لم يَکُن کَذلِکَ فَلَيسَ مِنّا.

شيعيان ما تسليم أمر و ولايت ما هستند، به گفتة ما عمل مي‌کنند و دشمنان ما را دشمن مي‌دارند، و در غير اين صورت پيرو ما نخواهند بود.[16]

١٧ـ امام حسن مجتبي7 فرمودند:

إنَّ لِأهَلِ النّارِ علاماتٌ يُعرَفونَ بِها وَ هِيَ الَاِلحادُ لِأَولياءِاللهِ وَ الموُالاةُ لِأَعداءِ الله.

اهل دوزخ نشانه‌هايي دارند که بدان شناخته مي‌شوند، آن‌ها با اولياي خدا عداوت و با دشمنان خدا محبّت و دوستي دارند.[17]

١٨ـ امام جعفرصادق7 فرمودند:

لَو أَنَّ ناصِباً شَفَعَ لَهُ کُلُّ نَبيٍّ مُرْسَلٍ وَ مَلَکٍ مُقَرَّبٍ ما شُفِّعوا.

اگر تمام پيغمبران مرسل و همة فرشتگان مُقرّب دربارة ناصبي و دشمن اهل بيت: شفاعت کنند شفاعتشان قبول نمي‌شود.[18]

١٩ـ پيامبرگرامي اسلام6 فرمودند:

اَلا وَ من أَبغضَ آلَ مُحمدٍ6 جاءَ يَومَ القيامَةِ مکتوباً بَينِ عَينَيه: «آيِسٌ مِن رَحمَةِالله»!

همه بدانند، هر کس دشمن آل محمد: باشد روز قيامت مي‌آيد در حالي که ميان دو چشمانش (اين عبارت) نقش بسته است: «نااميد از رحمت خدا»! رحمت خدا هرگز شامل حال او نخواهد شد.[19]

٢٠ـ امام جعفرصادق7 فرمودند:

حُبُّ أولياءِ اللهِ واجِبٌ وَالوِلايةُ لَهم واجِبَةٌ وَ اَلبراءَةُ مِن اَعدائِهِم واجِبَةٌ وَ مِن‌َ الّذينَ ظَلموا آلَ مُحمّدٍ صلّي‌الله عليهم.

ولا و محبت اولياي خدا واجب است و بيزاري و تبرّي از دشمنانشان و از کساني که به آل محمد 6 ستم روا داشته‌اند هم واجب و الزامي است.[20]

٢١ـ امام جعفرصادق7 فرمودند:

الـمُنکِرُ لٰإخِرِنا كاَلمُنکِرِ لِأَوّلِنا.

کسي که آخرين ما را قبول نداشته باشد مانند کسي است که اولين ما را هم قبول نداشته است.[21]

٢٢ـ امام محمدباقر 7 فرمودند:

ما بَعَثَ اللهُ نَبِيّاً قَطُّ اِلاّ بِوِلايِتَنا وَ البرَاءَةِ مِن اَعدائِنا.

خداوند، هيچ پيغمبري را جز با ولايت ما و برائت و بيزاري از دشمنان ما برنيانگيخته است.[22]

٢٣ـ امام علي‌ بن موسي‌الرضا7 فرمودند:

«مَن سَرَّهُ أن لايَکونَ بَينَهُ و بَينَ اللهِ حِجابٌ فَليَتَولَّ آلَ مُحمدٍ سلامُ اللهِ عليهم وَ يَتَبرّأْ مِن عَدُوِّهِم وَ يَأْتَمَّ بِالاِمامِ مِنهم. »

هر کس دوست دارد بين او و خدا مانع و رادعي نباشد، بايد ولايت آل محمّد: را دارا باشد، از دشمنانشان بيزاري بجويد و از امام معصوم7 پيروي نمايد.[23]

٢٤ـ امام جعفرصادق7 فرمودند:

مَن أشْبَعَ عَدُواًّ لَنا فَقَد قَتَل وَلِيًّا لَنا!

کسي که گرسنه‌اي از دشمنان ما را سير کند، در حقيقت يکي از محبّان و پيروان ما را به قتل رسانده است! (اين اندازه گناه او بزرگ است).[24]

٢٥ـ امام محمدباقر 7 فرمودند:

«مَن أبغَضَنا اَهلَ‌البَيت بَعَثَهُ الله يَوم القيامةِ يهوديّاً. »

هر کس با ما ـ اهل‌بيت ـ دشمني کند، روز قيامت خداوند او را يهودي محشور مي‌گرداند.[25]

٢٦ـ پيامبرگرامي اسلام6 فرمودند:

وَ الذّي نَفسُ مُحمدٍ بيَدهِ لَو أنّ عَبداً جاءَ يومَ القيامةِ بِعَملِ سَبعَينَ نَبيّاً ما قَبِلَ ‌اللهُ ذلِکَ مِنهُ حَتّي يَلقاهُ بِوِلايَتي وَ وِلايةِ أهلِ بَيتي.

سوگند به آن کس که جان محمد در دست او است! اگر بنده‌اي روز قيامت عمل هفتاد پيغمبر را داشته باشد، تا ولايت من و اهل بيت مرا نداشته باشد، خداوند از او قبول نخواهد کرد.[26]

٢٧ـ امام علي‌ بن موسي‌الرضا7 فرمودند:

قَال اللهُ عَزََّوَجَلَّ: وَِلايةُ عليِّ بنِ أبي طالبٍ حِصني فَمَن دَخَل حِصنيِ أَمِنَ مِنْ عَذابي.

خداوند متعال مي‌فرمايد: ولايت علي بن ابيطالب دِژ و حصار من است. هر کس در اين حصار جاي گرفت از کيفر من در امان خواهد بود.[27]

٢٨ـ امام جعفرصادق7 فرمودند:

لا وَ اللهِ لا يَخرُجُ وَلِيُّنا مِنَ الدّنيا اِلّا وَ اَللهُ وَ رسولُهُ وَ نحنُ عَنُه راضُون.

به خدا سوگند جز اين نيست کسي که با ولايت ما از دنيا برود، او مسلّماً با رضايت و خشنودي خدا و رسول 6 و خشنودي ما (اهل‌بيت) از دنيا رفته است.[28]

٢٩ـ امام جعفرصادق7 فرمودند:

اِنّ أَوثَقَ عُريَ الايمانِ اَلحُبُّ في‌اللهِ وَ البُغضُ في‌اللهِ وَ تُوالي ولِيَّ‌الله وَ تُعادي عَدُوَّالله.

محکم‌ترين دستاويزهاي ايمان، دوستي و دشمني که براي خدا باشد، وَلاي وليّ خدا را داشته باشي و دشمنانش را دشمن بداري.[29]

٣٠ـ پيامبرگرامي اسلام 6 فرمودند:

مَن تأَثَّمَ أَن يَلعَنَ مَن لَعَنَهُ اللهُ فَعَلَيهِ لَعنَةُ الله!

هر کس از لعن کردنِ کسي که خدا او را لعنت کرده خودداري کند، لعنت خدا بر او باد![30]

٣١ـ امام جعفرصادق7 فرمودند:

من اَقامَ فرائِضَ اللهِ وَ اِجْتَنبَ مَحارِمَ اللهِ وَ أَحسَنَ الوِلايةَ لِأَهْلِ بَيتِ نَبِيِّ اللهِ وَ تَبَرأَ مِن اَعداءِ الله عَزَّوجَلَّ فَليَدْخُلْ مِن أَيِّ ابوابِ الجَنَّةِ الثمانِيةِ شاءَ.

کسي که واجبات خدا را به جا آورد و از محرمات دوري کند و ولايت اهل‌بيت پيغمبر6 را نيکو بدارد و از دشمنان خداوند متعال تبرّي بجويد، (فردا) از هر يک از درهاي هشتگانة بهشت که دلخواه او است داخل آن بگردد.[31]

٣٢ـ پيامبرگرامي اسلام 6 فرمودند:

مَن سَرَّهُ أَن يَجْمَع‌ اللهُ لَهُ الخَيرَ کُلَّه فَليُوالِ عَليّاً بَعديِ وَ لْيُوالِ اَولياءَهُ وَ لْيُعادِ اَعداءَه.

هر کس دوست دارد که خداوند هر چه خير است نصيب او گرداند، بعد از من به وَلاي علي7 تمسک جويد، دوستانش را دوست و دشمنانش را دشمن بدارد.[32]

٣٣ـ پيامبرگرامي اسلام 6 فرمودند:

يا علي! إنَّ وِلايَتکَ لا تُقَبلُ اِلّا بِالبَراءَةِ مِن اَعدائِکَ وَ اَعداءِ الأَئِمَة مِن وُلدِکَ.

يا علي! تولأي تو جز با تبرّي از دشمنان تو و دشمنان امامان و فرزندان تو قبول نمي‌شود.[33]

٣٤ـ پيامبرگرامي اسلام 6 فرمودند:

و الّذِي بَعَثَني بالحقِّ نَبياً لَوجاءَ اَحدُکُم يومَ القيامَةِ بِأَعمالٍ كأَمثالِ الجِبالِ وَ لَم يَجِيءْ بِوِلايَةِ عَلِّيِ بن ابي‌طالب7 لَأکَبَّهُ اللهُ عَزَّوجلَّ في النّارِ.

سوگند به آن کس که مرا به حق به پيامبري فرستاد! اگر يکي از شما در روز قيامت، به اندازة کوه‌ها عمل نيک داشته باشد، ولي ولايت علي بن ابيطالب7 را نداشته باشد، خداوند متعال او را به رو به جهنم نگونسار خواهد کرد.[34]

٣٥ـ پيامبرگرامي اسلام 6 فرمودند:

مَن جَحَدَ عليّاً اِمامَتَهُ مِن بَعديِ فَاِنَّما جَحَدَ نُبُوَّتي وَ مَن جَحَدَ نُبُوَّتي فَقد جَحَدَ اللهَ رُبُوبِيَّتَه.

هر کس امامت و ولايت علي7 را بعد از من نپذيرد، نُبُوّت مرا قبول نکرده و کسي که نُبُوت مرا قبول نکند، او ربوبيّت خداوند بزرگ را قبول نکرده است.[35]

٣٦ـ پيامبرگرامي اسلام 6 فرمودند:

مَن حارَبَ عَليّاً فَقَد حارَبَني وَ مَن حارَبَني فَقَد حارَبَ اللهَ عَزََّ و جَلّ. ؛

هر کس با علي جنگ و محاربه کند با من محاربه کرده و کسي که با من محاربه کند با خداي متعال محاربه نموده است.[36]

٣٧ـ پيامبرگرامي اسلام 6 فرمودند:

والِ وَلِيَّ عليٍّ وَلَو اَنَّهُ قاتِلُ اَبيکَ وَ وَلَدِکَ وَ عادِ عَدُوَّهُ وَ لَو اَنَّهُ اَبوکَ اَو وَلَدُکَ.

دوست علي7 را دوست بدار هرچند که او قاتل پدر و فرزندت باشد و دشمنش را دشمن بدار، هرچند که او پدر يا فرزند خودت باشد.[37]

٣٨ـ امام محمد باقر7 فرمودند:

التارکونَ وِلايَةَ عليٍّ7، اَلمُنکِرونَ لِفَضلِه، اَلمُظاهِرونَ اَعداءَهُ، خارجونَ عَن الاسلامِ مَن ماتَ مِنهُم عليٰ ذلِکَ.

آن کساني که ولايت علي7 را نپذيرفتند و فضل و برتري او را مُنکر شدند و با دشمنانش همداستان گرديدند، چنانچه بر همين حال بميرند، بر دين اسلام نمرده‌اند.[38]

٣٩ـ پيامبرگرامي اسلام6 فرمودند:

وَلِيُّ عليٍّ وَلِيُّ الله فَوٰالِهِ وَ عَدُوُّ عليٍّ عَدُوُّ اللهِ فَعٰادِهِ.

دوست علي7 دوست خدا است، تو او را دوست بدار و دشمن علي7 دشمن خداست تو نيز او را دشمن بدار.[39]

٤٠ـ امام جعفرصادق7 فرمودند:

البَرٰاءَةُ مِن أشْقَي الأوَّلينَ و الآخِرينَ.. . قاتِلِ اميرالمؤمنين7 وٰاجِبَةٌ وَ البَرٰاءَةُ مِن جَميع قَتَلَةِ اهل‌البيت: واجِبةٌ.

تَبَرّي و بيزاري جستن از شقي‌ترين اوّلين و آخرين (ابن مُلجَم لعين) قاتل اميرالمؤمنين7 واجب و الزامي است و تَبرّي از تمامي قاتلان اهل‌بيت: نيز واجب و الزامي است.[40]

[1] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ٥٨.

[2] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ‌ص ٥٩.

[3] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ٦٠.

[4] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ٥١.

[5] . نورالثقلين، ج ٤، ص ٢٣٤.

[6] . بحارالانوار ، ج ١، ص ٢١٥.

[7] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ٥٤.

[8] . صفات ‌الشيعه، ص ٤.

[9] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ١٣٦.

[10] . اِعلام الوَري، ص ٤٠٧.

[11] . غديرِ دوم، ص ٣٥.

[12] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ١٩٦.

[13] . احقاق‌ الحق، ج ١١، ص ٢٣٩.

[14] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ٢٢٢.

[15] . بحارالانوار ، ج ٢، ص ٩٨).

[16] . مُسند الامام الرضا7، ج ١، ص ٢٣٥.

[17] . احقاق‌ الحق، ج ١١، ص ٢٢٥.

[18] . ثواب‌ الأعمال، ص ٤٧٢.

[19] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ١٢٠.

[20] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ٥٢.

[21] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ٦١.

[22] . تفسير صافي، ج ٣، ص ١٣٤.

[23] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ٥١.

[24] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص 223.

[25] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ٢٢٤.

[26] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ١٧٢.

[27] . سفينه، ج ٢، ص ٦٩٢.

[28] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ١٣٧.

[29] . بحارالانوار ، ج ٧، ص ٥٧.

[30] . غدير دوّم، ص ٢٧، ايقاد شاه عبدالعظيمي، ص ٥٠.

[31] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ٨٨.

[32] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ٥٥.

[33] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ١٩٩.

[34] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ١٧١.

[35] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ٦١.

[36] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ٦٢.

[37] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ٥٥.

[38] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ٢٣٨.

[39] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ٥٥.

[40] . بحارالانوار ، ج ٢٧، ص ٥٥.