دشمنی با پیامبران و امامان، تاثیر اعتقادی دارد. افرادی که با اولیای الهی دشمنی می‌کنند، از حق دور می‌شوند. برنامه سعادت ابدی انسانها، که پیامبران و امامان، وظیفه رساندن و عرضه آن را بر مردم بر عهده دارند را از دست می‌دهند، چرا که به مرور زمان این دشمنی‌ها عمیق‌تر شده در دل انسان بذر شک و تردید به اصل دعوت آن پیامبر یا امام را می‌کارد.
بنابراین از سخنان و تعالیم الهی آن پیامبر یا امام، فاصله گرفته و با آن مخالفت می‌کنند. در دل انسان نفاق ایجاد می‌شود و انسان تا جایی پیش می‌رود که حاضر می‌شود ولی خدا را به هر شکل ممکن به شهادت برساند. و شدیدترین جنایات ممکن را در حق پاک‌ترین و بالاترین انسان‌های روی زمین روا دارد و از کار خود سرمستانه، اعلام رضایت می‌کند.
بسیاری از پیامبران الهی و همه یازده امام معصوم: در چنین حالتی به شهادت رسیدند. داستان به شهادت رساندن انبیاء و اولیاء الهی همانند امام حسین7 و یاران وی توسط دنیاطلبان و ظالمان آن زمان، ، نمونه‌ای از این دشمنی‌ها و عداوت‌هاست.
خداوند متعال در مورد برخی از این زورگویان و دشمنان حق و عدالت می‌فرماید:
﴿فَبِما نَقْضِهِمْ ميثاقَهُمْ وَ کُفْرِهِمْ بِآياتِ اللهِ وَ قَتْلِهِمُ الْأَنْبِياءَ بِغَيرِ حَقٍّ وَ قَوْلِهِمْ قُلُوبُنا غُلْفٌ بَلْ طَبَعَ اللهُ عَلَيها بِکُفْرِهِمْ فَلا يؤْمِنُونَ إِلاَّ قَليلاً﴾[1]
یعنی: «به خاطر پیمان شکنی آنها، و انکار آیات خدا، و کشتن پیامبران بناحق، و به خاطر اینکه (از روی استهزا) می‌گفتند: «بر دلهای ما، پرده افکنده (شده و سخنان پیامبر را درک نمی‌کنیم! رانده درگاه خدا شدند.) آری، خداوند به علت کفرشان، بر دلهای آنها مهر زده؛ که جز عده کمی (که راه حق می‌پویند و لجاج ندارند، ) ایمان نمی‌آورند. »
تاثیر اجتماعی، سیاسی
کسانی که با پیامبران و امامان معصوم: دشمنی و عداوت نمایند، خود را از برنامه سعادت ابدی که توسط آفریننده انسانها نوشته شده و به وسیله پاک‌ترین و امین‌ترین انسانها به بشریت رسانده است، محروم می‌نمایند.
این افراد به خاطر کج فهمی‌ها و یا مصالح دنیوی خود، به سعادت دنیا و آخرت خویش پشت می‌کنند. چرا که خداوند متعال با ارسال رسل و تعیین امام و حاکم در جامعه، خواهان تعالی بشر در دنیا، و کسب سعادت اخروی توسط آنان در اثر به کار گیری تعالیم الهی و تبعیت از برگزیدگان خود می‌باشد. همانگونه که در مورد پیامبر خاتم6 می‌فرماید:
﴿لَقَدْ کانَ لَکُمْ في رَسُولِ اللهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کانَ يرْجُوا اللَّـهَ وَ الْيوْمَ الْآخِرَ وَ ذَکَرَ اللَّـهَ کَثيراً﴾؛[2]
یعنی: «مسلما برای شما در زندگی رسول خدا6 سرمشق نیکویی بود، برای آنها که امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند و خدا را بسیار یاد می‌کنند. »
بنابراین با این دشمنی، در واقع یک الگو و اسوه جامع در همه امور دینی، مدیریتی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و.. . برای به دست آوردن سعادت دنیا و آخرت را از دست می‌دهند.
برای دوری از این منکر، باید به مقابله با دلایل ایجاد آن پرداخت. شبهات علمی و شهوات عملی، دلایل اصلی بوجود آمدن این منکر می‌باشد و مقابله با آنها، باعث می‌شود این منکر به مرور زمان، در جامعه کاهش یافته و از بین برود.
و اینکه با یافتن پاسخ صحیح از افراد متخصص، دانا و مورد وثوق، درصدد پاسخگویی علمی و منطقی باشند، بسیار حیاتی است.
در تعالیم دین مبین اسلام، برخی نوشته‌ها، سخنان و افکار به عنوان کتاب، فیلم و هر گونه وسیله‌ای که دربردارنده افکار ضاله و گمراه کننده است، مورد نهی قرار گرفته‌اند و مراجعه به آنها و مطالعه اینگونه مطالب باعث می‌شود؛ انسان به بیراهه قدم زند و از صراط مستقیم الهی فاصله گیرد.
مطالعه و پاسخگویی به این کتابها و افکار گمراه کننده، بر عهده نخبگان و فرهیختگان جامعه است که با مطالعه، تحقیق و بررسی، پاسخی منطقی و کامل به آنها دهند و مراجعه عوام و افرادی که تبحر خاصی در زمینه مطالب ارائه شده نداشته باشند، می‌تواند بسیار خطرناک و زهرآگین باشد.
در خصوص شهوات عملی نیز، با مطالعه تاریخ و سیره پیامبران، اولیا و امامان و بررسی عاقبت و فرجام بدخواهان و ظالمان و مادی گرایان تاریخ؛ و همچنین با غور در آیات الهی و روایات اهل بیت: می‌تواند انسان را از دست و پا زدن در باتلاق گمراهی نجات داده و او را از تکرار حوادث شوم تاریخ برحذر دارد.
[1] . سوره نساء، آيه 155.
[2] . سوره احزاب، آيه 21.
